Abortus miskent dat zelfs het kleinste embryo mens is
Abortusvoorstanders doen graag alsof een embryo niet meer is dan een klompje cellen. Maar als je een volwassen mens onder de microscoop legt, zie je evenzeer alleen een verzameling cellen. De mens is meer dan wat het oog ziet.
Het is absurd te denken dat een embryo geen mens is doordat het klein en pril leven is. Een volwassene van 1,60 meter is toch ook niet minder mens dan een van 2 meter? Het idee dat er eerst een klompje cellen is en pas later een mens, kampt met een groot probleem: wanneer houdt iets op slechts een klompje te zijn en wordt het mens? Wat maakt de mens tot mens?
Volgens de wetenschap begint het menselijk leven zodra de spermacel en eicel samengesmolten zijn. De samengesmolten cel bevat namelijk al het gehele DNA van de mens. Abortusvoorstanders dragen standaarden aan als pijngevoeligheid en levensvatbaarheid. Het zijn puur relatieve standaarden, die geen geldigheid hebben los van de voorkeur van abortusvoorstanders. Neem pijngevoeligheid. Er zijn mensen die normaal functioneren, maar door een zeldzame ziekte geen enkele pijn voelen. Zijn dat dan geen mensen?
Is levensvatbaarheid een goed criterium? In 1980 was een kind van 23 weken hopeloos verloren buiten de baarmoeder. In 2016 zou hij een goede kans op overleven maken. Is de 'menswording' dan opgeschoven, ergens tussen 1980 en nu?
Er verandert niets wezenlijks aan een kind zodra hij buiten de baarmoeder kan overleven. Er is geen magische poort waardoor een embryo toetreedt tot de mensheid zodra hij pijn kan voelen. Het embryo is van verwekking af aan al een mens. Het christendom heeft dit altijd geleerd; de wetenschap levert nu zoveel bewijs dat ook de niet-gelovige de menselijkheid van het embryo moet erkennen. Een cel leeft zodra er activiteiten en celdeling plaatsvinden. Elke andere maatstaf is willekeurig en subjectief.
Laatst bijgewerkt: 9 juni 2021 10:01