Casablanca-verklaring eist wereldwijd verbod op draagmoederschap
Bert-Jan Ruissen, SGP-lijsttrekker voor het Europees Parlement, en Tweede Kamerlid Diederik van Dijk ondertekenen op vrijdag 5 april in Rome de Casablancaverklaring tegen draagmoederschap. Ze sluiten zich zo als eerste Nederlandse politici aan bij 100 hoogleraren, artsen en juristen van 75 nationaliteiten.
Italiaans voorbeeld
De ondertekening geschiedt in Italië, waar al een algeheel verbod op draagmoederschap geldt. Dit verbod wordt uitgebreid naar buiten het Italiaanse grondgebied. De ondertekenaars van de Verklaring van Casablanca hopen dat het Italiaanse voorbeeld zal leiden tot een wereldwijd verbod op draagmoederschap.
Onrecht en schade voor kind
Op de conferentie over de verklaring is de Italiaanse gezinsminister Eugenia Rocella een van de hoofdsprekers. Zij is betrokken bij een katholieke gezinsbeweging. Maar ook de Franse feministe Olivia Maurel zal het woord voeren. Zij werd zelf geboren uit een draagmoeder, maar is er een fel tegenstander van, omdat draagmoederschap het kind onrecht doet en schade berokkent, ongeacht of dat nu op commerciële of altruïstische gronden gebeurt.
Wetsvoorstel
In Nederland is draagmoederschap nog niet geregeld, maar in de praktijk wordt alleen ‘altruïstisch’ draagmoederschap toegelaten, dus als de draagmoeder in eigen kring wordt gezocht; er mag geen commercieel belang zijn. Sinds vorig jaar ligt er een wetsvoorstel van het kabinet dat de toekenning van ouderschap langs deze lijnen wil vastleggen.
Kind ondergeschikt aan ‘wensouders’
Dit wetsvoorstel moet nog behandeld worden, maar wordt door de SGP scherp afgewezen. Altruïstisch, belangeloos draagmoederschap komt maar zelden voor. Slechts bij een op de vijftig draagmoeders is daar sprake van. In de samenleving bestaat brede weerstand tegen draagmoederschap, maar volgens de SGP wordt “uit angst voor de felle lobby uit onder meer de lhbt+-hoek, veel stille ellende gedoogd”. Het belang van het kind wordt ondergeschikt gemaakt aan de ‘wensouders’, die vaak homoseksuelen zijn, zodat een kwadratuur van de onnatuurlijkheid ontstaat.
Regulering leidt tot normalisering
Het kabinet gaat met zijn wetsvoorstel dus in tegen de breedgesteunde Casablanca-verklaring. De verantwoordelijke minister Franc Weerwind van Rechtsbescherming verdedigt zich echter met de stelling dat de Casablanca-verklaring verantwoord draagmoederschap zou onderstrepen, terwijl die juist een algeheel verbod nastreeft. De SGP ziet hier een patroon in. “Deze handelswijze van het kabinet komt overeen met argumentatie rond wetgeving bij abortus en prostitutie: je kunt maar beter reguleren om erger te voorkomen.” Regulering leidt echter tot normalisering.
Zondige doorbreking scheppingsorde
In feite gaat draagmoederschap, met alle voorafgaande laboratoriumpraktijken en gerommel met embryo’s, volstrekt in tegen de natuurwet en de goddelijke wet. Het doorbreekt op zondige wijze de scheppingsorde, net zoals homoseksualiteit zelf. “Je reduceert vrouwen tot een productiemiddel, een baarmoeder.” De twee SGP-parlementariërs spreken van een “inhumane praktijk”: “Daarom is het heel belangrijk dat er nu een brede internationale coalitie is opgestaan die zich voor een wereldwijd verbod verklaart.”
Niet te verzoenen met Kinderrechtenverdrag
“Kleine baby’tjes worden bij hun moeder weggehaald en vrouwen worden uitgebuit en gereduceerd tot baarmoeders. Dit druist in tegen bijna alle artikelen uit het VN-kinderrechtenverdrag,” aldus Ruissen en Van Dijk. De twee SGP’ers roepen hun collega’s in het Europese en Nederlandse parlement op om zich eveneens tegen draagmoederschap uit te spreken. Ruissen: “In onder meer Oekraïne breidt deze commerciële markt zich in rap tempo uit en ook Thailand zet de deur wagenwijd open. De EU moet daarom met spoed haar rol pakken in deze grensoverschrijdende vorm van mensenhandel.”
‘Wensouders’ mogen onkosten vergoeden
Volgens Carmen Lázaro, hoogleraar in de rechten aan de Internationale Universiteit van Catalonië in Barcelona, zijn de Nederlandse kabinetsplannen heilloos. “Het begint met altruïstisch draagmoederschap en eindigt met de acceptatie van alles. Klinieken staan klaar om de mazen in de wet uit te buiten en zich verder te verspreiden.” In gesprek met het Reformatorisch Dagblad vraagt ze zich af waarom het kabinet zo nodig ‘altruïstisch’ draagmoederschap wil regelen. Want: “wanneer je draagmoederschap reguleert, geef je het de ruimte”. Voorts vraagt ze zich af hoe de overheid transacties wil controleren. Hoewel altruïstisch draagmoederschap belangeloos is, mogen wensouders wel de onkosten vergoeden.
Kind verliest zijn moeder
Bovendien:
“Minder
dan twee procent van de wereldwijde draagmoederschappen zijn
altruïstisch. Gaat de Nederlandse overheid wetgeving maken voor zo’n
kleine minderheid? En wat gebeurt er met die andere 98 procent?”
Het
kabinet kan dan wel “zorgvuldig draagmoederschap” willen regelen,
aldus Lázaro, maar dat
is een tegenstrijdigheid in de begrippen: “Kinderartsen
noemen de scheiding tussen de pasgeborene en de draagmoeder de
‘eerste rouw’ omdat het kind dit ervaart alsof het zijn moeder
verliest in het kraambed.”
Laatst bijgewerkt: 12 april 2024 10:37