Hoe abortus traumatiseert: "Ik dacht dat ik doodging"
Eén op de zeven zwangerschappen eindigt in een abortus blijkt uit cijfers van de Inspectie voor Gezondheidszorg. Vaak wordt een abortus neergezet als een eenvoudige ingreep, waarbij er geen enkele aandacht wordt besteed aan de psychische klachten die mensen er aan kunnen overhouden. De praktijk wijst echter anders uit.
“Intens verdrietig”
Malou vertelt in de Grazia hoe ze aanvankelijk haar abortus verborgen hield voor haar vriend: “Ik was intens verdrietig en aangeslagen, en hoewel ik daar niets van snapte, besefte ik wel dat ik dit niet alleen kon dragen.” Ze zwakte het voor haarzelf af: “Ik denk dat ik mijn zwangerschap onbewust als zoiets groots beschouwde, dat ik het per se heel klein wilde houden. En dat het hup, ook zo weer voorbij was. Net als het trekken van een kies. Maar dat is onzin, weet ik nu. Want een zwangerschap gaat om een levend wezen. Er groeit iets in je lichaam dat een echte baby kan worden. Juist daarom had ik zoveel verdriet, het verpletterde me.”
“Ik weet exact hoe oud mijn kind nu zou zijn geweest…”
Veerle is eveneens in de Grazia aan het woord: “Ik was zeven weken zwanger toen ik mijn kind heb laten weghalen. Ik weet nog precies hoe leeg en ellendig ik me voelde toen het achter de rug was. Ik kon alleen maar huilen. Eigenlijk wist ik meteen dat ik een megafout had gemaakt, naar ik hoopte nog dat dit gevoel zou zakken. Dat is niet gebeurd.” Ze vervolgt: “Het voelt gewoon niet goed, wat iedereen er ook over zegt en wie mij ook moed probeert in te spreken. Ik weet exact hoe oud mijn kind nu zou zijn geweest en word niet goed van baby’s van die leeftijd op straat.”
“Het heeft me mijn hele leven achtervolgd”
Nicki Minaj rapte onlangs over een abortus die ze als vijftienjarige onderging: “Ik dacht dat ik doodging,” zegt ze, “het was het moeilijkste dat ik ooit heb doorgemaakt. Het heeft me mijn hele leven achtervolgd.” Nicki zou graag een kindje willen hebben voordat ze haar vijfde album af heeft. Mocht dat niet het geval zijn, dan zou ze zeer teleurgesteld zijn. “Omdat ik het gevoel heb dat ik hier ben om een moeder te zijn,” stelt Nicki.
“Had ik maar niet zo makkelijk over abortus gedacht”
Anna vertelt hoe ze twee abortussen doormaakte, voordat ze settelde: “Toen ik wel zwanger wilde worden, lukte het niet.” Als haar baarmoeder operatief moet worden verwijderd, is ze geschokt. Ze zegt daarover: “Ik was echt kapot van het feit dat ik nooit moeder zou worden, en vooral dat dat mijn eigen schuld was.” Ze verweet zichzelf van alles: “Ik heb me regelmatig afgevraagd of er in emotioneel opzicht iets mis met me was. Ik vond het raar dat ik zo makkelijk over mijn twee abortussen heen was gestapt. Alsof ik een vliegje had doodgeslagen…”
Heftig
Dominique vertelt in de Vrouw hoe ze onverwacht voor de derde keer zwanger raakte en besloot het kindje te laten weghalen vanwege haar depressieve verleden. Ze onderschatte de ingreep aanvankelijk en voelde zich bovendien een nummer tijdens de curettage. Ze weet nu “dat je een abortus niet zomaar doet. Een kind laten weghalen, is iets heftigs.” Door het gebeuren had de relatie met haar man een flinke deuk opgelopen. “Mijn man had spijt dat hij niet met mij was meegegaan naar de kliniek. Zelf had ik ook spijt dat ik er niet meer bij hem op had aangedrongen,” legt Dominique uit.
Vijf abortussen
Sarah vertelt op de website ze.nl dat ze vijf abortussen heeft laten uitvoeren. De eerste keer was al op haar zestiende, waarover ze zegt: “Ik had gekozen voor een roesje, maar toen ik wakker werd was huilen het enige wat ik kon doen. Ik was er kapot van. Wekenlang had ik nog pijn en verdriet,”. De drie keren daarna weet ze het steeds onverschilliger te verwerken. De vijfde keer had ze eindelijk een stabiele relatie met een rustige man: dit is ook het eerste kindje wat ze wil houden. Maar op het moment dat ze hem van de zwangerschap wil vertellen, blijkt dat hij haar ontrouw is en opnieuw laat ze het kindje aborteren. Ze belooft zichzelf dat dit de laatste keer is.
"Nu heb ik helemaal niets!"
Inmiddels is Sarah een aantal jaar getrouwd met haar man, maar deze keer lukt het niet om zwanger te raken, hoe graag ze dat ook wil. “Als ik al die abortussen niet had laten doen, had ik nu in ieder geval een kind gehad. Nu heb ik helemaal niets! Ik kan wel zeggen dat ik nu spijt heb van iedere abortus die ik in mijn verleden heb laten uitvoeren. Ik kan alleen maar hopen dat God mij nog een kans geeft en dat ik mezelf ooit toch nog een keer moeder mag noemen,” besluit Sarah.
Vijfling
Dat het ook anders kan, bewijst Susan Thompson, toen ze op haar achtentwintigste zwanger bleek van een vijfling raadde specialist na specialist haar aan om selectieve abortus te ondergaan. Susan zegt: “Mijn man en ik hebben geen seconde getwijfeld over het houden van onze kinderen.” De artsen waren verbaasd dat ze allemaal gezond ter wereld kwamen. Inmiddels zijn de kinderen 20 jaar oud en hebben alle vijf hun diploma gehaald en twee van hen willen de medische wereld in. “Het zijn nu volwassenen die de wereld een mooiere wereld plek maken en dicht bij God blijven. Ik koos ervoor om hun leven te redden en nu redden zij het leven van anderen.”
Ben jij ongewenst zwanger? Geen paniek! Er is hulp. Aarzel niet contact op te nemen, wij kunnen je helpen. Je hoeft het niet alleen te doen. Telefoonnummer hulplijn: 035 – 621 42 05 (tijdens kantooruren).
Laatst bijgewerkt: 9 juni 2021 09:28