NOS noemt miniscuul pro-abortus protest 'massabetoging', verzwijgt massale beweging tegen abortus
'Polen protesteren tegen totaalverbod op abortus’
‘Poolse vrouwen laten premier voortaan alles over ongesteldheid weten’
‘Polen zijn klaar met oerconservatieve regering’
Poolse Lente?
Wie afgaat op deze koppen moet wel denken dat in Polen een ware volksopstand uitbreekt, tegen het totaalverbod op abortus. Geen Arabische maar een Poolse Lente. Niets is minder waar. De protesten trekken hooguit enkele duizenden mensen, minuscuul als je kijkt naar de omvang van de Poolse bevolking (38 miljoen mensen). De NOS noemt dit miniprotest een 'massabetoging'.
Wat de Nederlandse media verzwijgen, is het massale protest aan de andere kant, bij pro-lifers. Zij hebben het volk achter zich: de ruime meerderheid van de Polen is tegen abortus.
Baby laten sterven
Het pro-life protest heeft als directe aanleiding de gruwelijke dood van een kindje dat na een mislukte abortus levend ter wereld kwam. De baby had hoogst waarschijnlijk het syndroom van Down. Het medisch personeel dat de abortus uitvoerde, maakte zijn ‘werk’ alsnog af door de baby te laten sterven. Stel je voor: een levende baby die huilt en beweegt wordt gewoon overgelaten aan de elementen zodat hij of zij doodgaat!
Volksinitiatief
De gruwelijke dood heeft geleid tot een heus volksinitiatief tegen abortus, geleid door pro-life instituut Ordo Iuris. Als zij meer dan 100.000 handtekeningen halen, dan moet het parlement stemmen over het totaalverbod van abortus. Is de meerderheid voor zo’n verbod, dan wordt abortus helemaal verboden – ook bij verkrachting. Eigenlijk volledig logisch; ook bijzonder schrijnende gevallen als verkrachting rechtvaardigen niet het doden van onschuldig kinderleven. Laat staan dat in zo’n geval abortus een oplossing is voor het trauma van verkrachting.
Bisschoppen steunen
De petitie van Ordo Iuris heeft direct steun gevonden bij de Poolse bisschoppen. Zij lieten vanaf de kansels in parochiekerken oproepen tot het tekenen van de petitie. Vanaf toen ging het snel. De regering schaarde zich achter Ordo Iuris en de bisschoppen: zowel president Jaroslav Kaczynski als premier Beata Szydlo verklaarden zich openlijk voorstander van een totaalverbod op abortus.
Voortzetting van communisme
Een pro-choice reactie kon niet uitblijven. Polen is weliswaar een zeer katholiek land, het heeft decennialang onder de knoet van het communisme geleefd. Dat laat diepe sporen na. Neem de reactie van de politieke oppositie. Parlementsleden van de oppositie zijn verplicht tegen het totaalverbod te stemmen. Terwijl parlementariërs van de regeringspartij stemvrijheid krijgen. De kadaverdiscipline van de pro-abortus oppositie is een echo van de Koude Oorlog, toen je wel mocht stemmen, maar slechts één vakje kon aankruisen.
Pravda
Echo’s van de Koude Oorlog hoor je ook in de mainstream media van Polen: de grootste krant van het land liegt openlijk dat de nieuwe wet bij doodsgevaar het leven van het kind verkiest boven dat van de vrouw. Het is moedwillige manipulatie door de media die doet denken aan de communistische Pravda. De werkelijkheid is dat vrouwen in de nieuwe wet de vrijheid houden om, geconfronteerd met de keuze tussen hun eigen leven en dat van hun kind, voor zichzelf te kiezen. De katholieke Kerk zegt: bij doodsgevaar moet een dokter altijd moeder en kind proberen te redden: men mag geen keuze maken! Wel is het zo wanneer (dus niet beoogd) het kind door de behandeling zal sterven, dit geen abortus provocatus is.
Katholieken getreiterd
De pro-choicers proberen de Rooms-katholieke Kerk op meerdere manieren zwart te maken. Toen in parochiekerken opgeroepen werd om - geheel in lijn met de Rooms-katholieke leer omtrent abortus! - het totaalverbod te steunen, verstoorden pro-choicers Heilige Missen. Angstwekkend als je weet hoezeer de Kerk onder het communisme getreiterd, gepest, vervolgd is.
Verachting van volksinspraak
Polen kiest eigen (pro-life)weg
De pro-lifers van Ordo Iuris stuiten op hetzelfde als de Nederlandse kartrekkers van het Oekraïne-referendum: een diepe verachting van volksinspraak bij juist de elite die de mond vol heeft van democratie. Hoe durft het klootjesvolk zich te bemoeien met onze projecten!, hoor je de goegemeente denken. Juist die diepe verachting is koren op de molen van het Poolse volk. De Polen zijn het zat bevoogd te worden door politici die vrijheid belijden, maar ondertussen de oude communistische oorlog tegen het gezin voortzetten. Het Poolse volk kiest zijn eigen weg. En op die weg nemen ze hun ongeboren kinderen mee.
Laatst bijgewerkt: 17 november 2023 16:09