Waarom activisten abortus uit het strafrecht willen halen
‘Abortus is geen misdaad.’ Zo luidt het burgerinitiatief dat BNNVARA en het Humanistisch Verbond is gestart. Hun doel? Abortus uit het Wetboek van Strafrecht schrappen. Ze willen dat abortus onderdeel wordt van het ‘reguliere zorgstelsel’. De timing van deze actie is niet toevallig. Na de vernietiging van Roe vs Wade en andere pro-life overwinningen trekken de abortusactivisten alles uit de kast om de groeiende pro-life beweging in Nederland tegen te houden.
Abortus ‘officieel’ misdrijf in Nederland
Ondanks het feit dat ons land internationaal berucht is om zijn permissiviteit op medisch-ethisch vlak, is abortus in Nederland een misdrijf. In lid 1 van artikel 296 van het Wetboek van Strafrecht staat dat iemand die een medische ‘behandeling’ bij een zwangere vrouw uitvoert waardoor het ongeboren kind kan sterven strafbaar is. Hierop staat een gevangenisstraf van maximaal 4,5 jaar en een hoge geldboete. Echter, in lid 5 van hetzelfde artikel wordt een uitzondering gemaakt. Als deze ‘ingreep’ door een arts gebeurt in een ‘kliniek’ of ziekenhuis en het in overeenstemming is met de Wet Afbreking Zwangerschap is het niet langer strafbaar. Abortus is dus ‘officieel’ verboden, maar onder bepaalde voorwaarden legaal.
Lees ook: Opmerkelijk: FvD wil verlaging van 24-wekengrens bij abortus
Abortus als ‘zorg’
BNNVARA en het Humanistisch Verbond willen nu dat heel artikel 296 wordt geschrapt uit het Wetboek van Strafrecht. Volgens juriste Anniek de Ruijter is het doel hiervan de verandering van de “symbolische status van abortus.” Ze wil dat abortus niet langer wordt beschouwd als een ‘misdrijf dat gereguleerd moet worden’ maar ‘als een grond- of gezondheidsrecht’. Ze spreekt zelfs over het opnemen van abortus in het basispakket! De Ruijter vindt dat de regering geen zeggenschap moet hebben over abortus: “de overheid gáát er helemaal niet over of ik zwanger moet blijven”.
‘Groeiend Nederlands anti-abortusgeluid’
Een andere belangrijke drijfveer voor het schrappen van abortus uit het Wetboek van Strafrecht is angst. Wijzend naar de vernietiging van Roe v. Wade en andere recente pro-life overwinningen in landen als Polen en Hongarije, hopen de pro-abortusactivisten dat abortus door hun actie “goed verankerd en beschermd is in de Nederlandse wet.” Als abortus niet meer strafbaar is, kan het namelijk ook niet worden ingeperkt naarmate Nederlanders kritischer worden over abortus. “Het recht volgt de sociale werkelijkheid”, aldus De Ruijter, “als het draagvlak verandert, volgt de wet.” BNNVARA en het Humanistisch Verbond vrezen voor een “Groeiend Nederlands anti-abortusgeluid” dat voor een kentering kan zorgen in het abortusdebat.
Het anti-humaan Verbond
Het Humanistisch Verbond propageert zich als een organisatie die “een vrije en menswaardige samenleving” beoogt waarbij de “vrijheid om je leven zelf vorm te geven” een vooraanstaand doel is. In tegenstelling tot wat ze beweren, zijn deze mooiklinkende holle woorden onverenigbaar met de anti-humane praktijk van abortus. Welke ‘vrije en menswaardige samenleving’ promoot het vermoorden van ruim 30.000 ongeboren kinderen per jaar? En hoe kun je vrij zijn om ‘je leven zelf vorm te geven’ als je recht op leven door diezelfde activisten wordt bestreden? Abortus staak haaks op de ‘humaniteit’ waar het Humanistisch Verbond naar zegt te streven.
Abortus moet ook ‘officieel’ strafbaar blijven
De ‘symbolische status’ van abortus als misdrijf is voor pro-lifers een belangrijke steunpilaar in het publieke debat omdat het de toon van het debat bepaalt. Zoals De Ruijter zelf toegeeft: “je begint als verdediger van zelfbeschikking op min één.” Nu abortus volgens de wet nog illegaal is, moeten pro-abortusactivisten de uitzonderingsregel verdedigen. Ze zijn hierdoor genoodzaakt om iets recht proberen te praten dat ethisch en dus ook juridisch krom is. Het opheffen van de strafbaarheid van abortus zou dus het geweten van de voorstanders van abortus (nog verder) dichtschroeien.
Beschermwaardigheid van het ongeboren kind
Volgens hoogleraar gezondheidsrecht Martin Buijsen is het noodzakelijk om artikel 296 niet te schrappen: “Door de vermelding in de strafwet erken je dat het ongeboren kind beschermwaardig is.” Want zelfs in het ontkerstende Nederland van de 21e eeuw weten de meeste mensen intrinsiek dat abortus op zichzelf een kwaad is dat, ten onrechte, hoogstens de minst slechte optie lijkt in bepaalde situaties. De beschermwaardigheid van kwetsbare kinderen in onze wet verraadt weer eens de door-en-door christelijke wortels van onze wetgeving. (Ongeboren) kinderen dienen beschermd te worden omdat zij door God geschapen zijn. En het doden van deze kinderen is inherent zondig. Dat is het fundament van ons rechtssysteem.
Laatst bijgewerkt: 18 juli 2023 15:04