Het door 'Hans' aangeraden zelfmoordmiddel bleek niet voor de voorgespiegelde, pijnloze dood te zorgen. (Foto: Pixabay)
Bejaarde fluistert wanhopige jonge vrouw de dood in
Tot verbijstering van haar familie werd de 32-jarige Rifka Seijsener uit Bodegraven op een ochtend dood in bed aangetroffen. Naast haar lag een briefje met het verzoek niet te reanimeren.
Familie volop voor haar in de weer
De vrouw was zwakbegaafd, had een bipolaire stoornis en een geschiedenis van psychische problemen. Toch was de familie op die fatale 25 november 2021 totaal verrast. Weliswaar had Rifka veel ups en downs gekend en was er enige maanden tevoren een crisis met een psychose ingetreden, de familie was volop in de weer om haar weer op de been te krijgen.
Via WhatsApp gemanipuleerd
Bij het raadplegen van Rifka’s telefoon bleek er zich op de achtergrond iemand anders in haar leven gemengd te hebben, iemand van wie de familie geen enkele weet had. Sterker nog, het ging om iemand die Rifka ook zelf nooit ontmoet heeft, maar die haar wel via WhatsApp naar haar zelfdoding heeft ‘begeleid’. Of moeten we zeggen ‘gemanipuleerd’?
Zelfmoordmiddelen
De ‘fluisteraar’ op de achtergrond blijkt een zekere ‘Hans’ geweest te zijn, een man van 77, die graag gesprekken over “allerlaatste levensfasevraagstukken” zegt te leiden. Hij blijkt bovendien verbonden aan Coöperatie Laatste Wil (CLW), een vereniging die ijvert voor de verkrijgbaarheid van zelfmoordmiddelen. Op de website van CLW blijkt zijn fatale contact met Rifka tot stand te zijn gekomen.
Aangifte wegens ‘aanzetten tot zelfdoding’
Kortom, Hans is euthanasiast, iemand die naar eigen zeggen “ongelooflijk veel vreugde” ervaart als hij erin slaagt mensen bij het zelfmoordmiddel van hun keuze te krijgen. Om een reactie gevraagd door het Nederlands Dagblad, past hij echter op zijn woorden. Tevergeefs, want de condoleance-brief, waarin hij zijn contacten met Rifka uit de doeken doet, is voor de familie aanleiding aangifte tegen hem te doen wegens “aanzetten tot zelfdoding”.
‘Hoe had ik dat kunnen weten?’
Tegenover het ND, dat dit verhaal brengt, probeert Hans zich niettemin onder zijn verantwoordelijkheid en euthanasiasme uit te praten. Hij beseft dat hulp bij zelfmoord strafbaar is, maar zijn WhatsApp-berichten wekken sterk de indruk dat hij wel degelijk de ‘fluisteraar des doods’ voor Rifka is geweest. Dat de vrouw zwakbegaafd was, begreep Hans pas achteraf. “Hoe had ik dat kunnen weten?”, zegt hij nu. Hij erkent wel dat hij het gebruikte zelfmoordmiddel bij haar “getipt” heeft.
Lees ook: Abortus en euthanasie: zondige daden maken een zondige samenleving
Medelijden met zichzelf
“Ik heb er geen spijt van”, houdt Hans vol, maar benadrukt wel dat hij “er slecht van geslapen” heeft en dat het hem “enorm veel tijd gekost” heeft, alsof hij medelijden met zichzelf wil oproepen, in plaats van met Rifka. Het houdt wel een toegeving in dat hij lang en aanhoudend invloed op haar heeft uitgeoefend. De wetenschap dat hij als bejaarde, met het eigen leven goeddeels achter de rug, een jonge vrouw de dood in geholpen heeft, lijkt hem op zich echter niet te bezwaren.
Cultuur van de dood
Zowel het feit zelf als het gebrek aan wroeging van deze helper bij zelfdoding, toont aan hoezeer de ‘cultuur van de dood’ in Nederland het besef van de heiligheid van het leven heeft verduisterd. ‘Gij zult niet doden’, het vijfde gebod van de Tien Geboden, houdt ook in dat je iemand niet zult helpen zelfmoord te plegen. Je opdringen als ‘helper’ stempelt je immers tot medeplichtige bij het nemen van een mensenleven. Bovendien blijkt het door hem aangeraden zelfmoordmiddel niet voor de voorgespiegelde, pijnloze dood te zorgen.
Symptoombestrijding
“Deze man moet gestopt worden”, zegt de zus van Rifka dan ook tegen het ND. “Het is aan justitie dit nu verder uit te zoeken. Ik hoop dat deze zelfdodingsmiddelen snel verboden worden”. De vraag is of justitie het wel zo zal oppakken. De rechterlijke macht heeft in Nederland een drijvende rol gespeeld bij de acceptatie van euthanasie en hulp bij zelfdoding. Bovendien blijven maatregelen tegen Hans en de verkrijgbaarheid van zelfmoordmiddelen een vorm van symptoombestrijding, zolang niet de heiligheid van het menselijk leven vanaf de conceptie tot aan de natuurlijke dood weer bij wet is beschermd, zoals dat een christelijke beschaving past.
Laatst bijgewerkt: 28 april 2022 14:51