Het coronavirus is een oproep om terug te keren naar God
Door John Horvat II
Onze reactie op het coronavirus toont de crisis van onze seculiere goddeloze maatschappij.
Het probleem is niet het virus, hoe dodelijk het ook is. Deze uitbraak is een biologisch feit, zoals zovelen die de mensheid door de eeuwen heen hebben geteisterd.
Een virus is weliswaar apolitiek, maar kan ook politieke gevolgen hebben. Veel vluchtiger dan het coronavirus is de angst ervoor. Deze angst gooit de wereld overhoop. In die zin is de reactie op het coronavirus uiterst politiek en seculier. Het weerspiegelt een samenleving die God de rug heeft toegekeerd. We worden geconfronteerd met de crisis, alleen vertrouwend op onszelf en onze eigen middelen.
De mens staat er alleen voor
Inderdaad, de aanpak van de coronacrisis accepteert geen hulp van buitenaf. God heeft geen betekenis of functie binnen alle inspanningen om het uit te roeien. In plaats van God zijn de immense bevoegdheden van de overheid gemobiliseerd om elk aspect van het leven te controleren om de verspreiding ervan te voorkomen. De machtige arm van de wetenschap spant zich aan om een vaccin te vinden. De financiële en technologische wereld wordt ingezet om de rampzalige gevolgen van de crisis te verzachten.
Hoewel alle menselijke inspanningen moeten worden gebruikt om de problemen op te lossen, hebben ze niet de gewenste resultaten opgeleverd. De huidige pogingen hebben onze gigantisch mateloze samenleving, die verslaafd is aan onmiddellijke oplossingen met een druk op de knop, teleurgesteld. De wereld is gedwongen op slot te gaan zonder dat er een duidelijk zicht is op het einde van de crisis.
Daarom is het zo angstaanjagend. Er zijn maar weinig verzachtende instellingen zoals de Kerk om haar behandeling humaan en draaglijk te maken. We staan er alleen voor om dit grote gevaar onder ogen te zien. Het kleine virus isoleert en vervreemdt zijn slachtoffers en haalt ze uit de maatschappij. In veel gevallen is het het individu tegen de staat. Technici in gaspakken behandelen mannen en vrouwen alsof ze zelf het virus zijn. In het totalitaire China en op andere plaatsen maken ambtenaren gebruik van bruut geweld om de naleving van drastische richtlijnen af te dwingen.
Lees ook: Het beste medicijn tegen corona-angst
Geen behoefte meer aan God
Een virus is ook areligieus. Dat belet echter niet dat het een religieuze dimensie heeft. Het coronavirus komt op een moment dat de meesten in de samenleving het gevoel hebben dat ze God niet nodig hebben. Daarvoor is God al lang vervangen door brood en spelen. De moderne geneugten wijzen erop dat de hemel niet nodig is. De postmoderne ondeugden verkondigen geen angst voor de hel.
En toch heeft het coronavirus het griezelige vermogen om onze materiële paradijzen in een hel te veranderen. Het cruiseschip, het symbool van alle aardse geneugten, werd een besmette gevangenis voor passagiers die er alles aan deden om eruit te komen. Degenen die van sport hun god hebben gemaakt, vinden nu lege stadions en afgelaste toernooien. Degenen die van geld houden vinden nu gedecimeerde portefeuilles en in quarantaine geplaatste arbeidskrachten. De aanbidders van het onderwijs kijken naar hun lege scholen en universiteiten. De aanhangers van het consumentisme zien de lege schappen in de supermarkten. De wereld die we aanbaden stort in elkaar. De dingen waar we op konden bogen, liggen nu in puin.
Een kleine microbe heeft de afgodsbeelden die ooit zo stabiel, krachtig en duurzaam werden geacht, omvergeworpen. Het heeft hun aanbidders op hun knieën gebracht. En we staan er nog steeds op dat we God niet nodig hebben. We zullen triljoenen dollars uitgeven in de vergeefse hoop onze gebroken afgodsbeelden te aan elkaar te lijmen.
Het verbannen van God
Eén aspect van de coronacrisis is echter nog erger. Het is al erg genoeg dat God wordt vervangen of genegeerd. We zijn nog een stap verder gegaan. God is verbannen van het toneel. Het is Hem verboden te handelen.
Onder de draconische maatregelen die zijn verordend, verbieden overheidsfunctionarissen de openbare eredienst. In Italië hebben ze Missen verboden, de communie en de biecht gestopt. De Kerk en haar heilige sacramenten worden beschouwd als een gelegenheid tot besmetting, die niet anders wordt behandeld dan een sportevenement of een muziekconcert.
Op hun beurt drijven de media de spot met de Kerk door te beweren dat zelfs God in zelf-quarantaine is.
Een geloofscrisis
Helaas zijn sommige Kerkelijke functionarissen maar al te graag bereid om zich aan dergelijke maatregelen te houden. Ze beroven de gelovigen van de sacramenten op het moment dat ze die het hardst nodig hebben. Ze gaan verder dan wat ambtenaren vragen, zelfs tot het punt dat ze de vonten van hun wijwater legen en vervangen door ontsmettingsmiddelen. Ze ontmoedigen het toedienen van de laatste sacramenten.
Zelfs wonderen zijn niet toegestaan. De Kerkbestuurders hebben eenzijdig de wonderbaarlijke geneeskrachtige baden in Lourdes, Frankrijk, gesloten! Die wonderbaarlijke wateren hebben waarschijnlijk elke ziekte genezen die de mensheid kent. Is dit coronavirus nog dodelijker?
Dat is de toestand van ons geloof in crisis.
De oplossing ligt in een nieuwe opleving van het geloof
Sommigen zouden er bezwaar tegen kunnen maken dat het nemen van een niet-seculiere houding ten opzichte van het virus een geloofssprong vereist. Maar we moeten ons afvragen wat de grootste geloofssprong is - vertrouwen in de Heilige Moederkerk of in de koude handen van een staat die zich al had laten zien niet in staat te zijn de problemen van de samenleving op te lossen.
We hebben alle reden om God in vertrouwen te nemen. Het probleem is dat we toestaan dat ambtenaren de Kerk behandelen alsof ze niets weet over het genezen van lichamen en zielen. Ze zijn gemakshalve vergeten dat de Kerk een moeder is. Ze heeft in de Middeleeuwen de eerste ziekenhuizen ter wereld opgericht. De fundamenten van de moderne geneeskunde zijn geworteld in haar zorg voor de zieken. Ze behandelde elke patiënt als Christus zelf. Zo stuurt de Kerk bevelen van priesters, monniken en zusters om gratis gezondheidszorg te verlenen aan de armen en zieken over de hele wereld. Door de eeuwen heen, te midden van plagen en de pest, vinden we de Kerk in hun midden, in dienst van de geïnfecteerden, ondanks de grote gevaren.
Bovenal zorgde de Kerk voor de zielen van de lijdende zieken. Ze troostte, verzachtte en zalfde de getroffenen. Ze onderhoudt talloze heiligdommen, zoals Lourdes, waar de pelgrims voor hun geloof worden beloond met gemoedsrust, genezing en wonderen.
In tijden van plagen kunnen de gebeden van hele gemeenschappen oprijzen om God te vragen een zondige samenleving te hulp te komen die zijn barmhartigheid zo hard nodig heeft. De geschiedenis getuigt van het feit dat deze gebeden vaak werden verhoord.
Wanneer de Kerk handelt zoals zij zou moeten doen, voorkomt zij dat crises zoals het coronavirus onmenselijk en overweldigend worden. Als een moeder biedt zij troost en hoop in momenten van duisternis. Ze herinnert ons eraan dat we niet alleen zijn en altijd een beroep moeten doen op God. Het heeft geen zin om God te verbannen uit de strijd tegen het coronavirus.
Zich tot God wenden
Inderdaad, de coronaviruscrisis zou een oproep moeten zijn om onze goddeloze maatschappij te verwerpen.
Deze crisis dreigt verder te gaan dan de gezondheidscrisis en de Amerikaanse economie ten val te brengen. We moeten ons daarom afvragen waarom God wordt vervangen, genegeerd en verbannen. Het is tijd om ons tot God te wenden, die ons als enige van deze ramp kan redden.
Zich tot God wenden betekent niet dat we een symbolisch gebed of een processie moeten houden in de hoop terug te keren naar een leven van zonde en onmatige genoegens. In plaats daarvan moet het bestaan uit oprecht gebed, opoffering en boetedoening, zoals Onze-Lieve-Vrouw in Fatima in 1917 heeft gevraagd.
De wending naar God veronderstelt een wijziging van het leven ten opzichte van een wereld die de wet van God haat en de vernietiging ervan in de weg staat. Het betekent handelen zoals de Kerk altijd heeft gedaan, met gezond verstand, wijsheid, naastenliefde, maar vooral geloof en vertrouwen. Al deze Kerkelijke geneesmiddelen, vol troost en genezing, liggen binnen het bereik van de gelovigen.
Als we ons tot God wenden, betekent dat niet dat we de rol van de overheid bij het omgaan met noodsituaties op het gebied van de volksgezondheid ontkennen. Maar geloof moet een belangrijk onderdeel zijn van elke oplossing. God is met ons. We moeten vertrouwen hebben in het Allerheiligst Sacrament, de werkelijke tegenwoordigheid van God in de wereld en de God die ons heeft geschapen. We moeten onze toevlucht nemen tot de Moeder Gods, de Heilige Maagd Maria, de Genezer van de Zieken en de Moeder van Genade.
Laatst bijgewerkt: 30 november 2023 11:42