Japan stevent af op demografische ramp
Het ultramoderne en technologische Japan stevent af op een demografische ramp zoals we die nog niet eerder hebben gezien. Hotels maken plaats voor crematoria. Bejaardenluiers worden meer verkocht dan babyluiers. De economie stagneert. Kortom: de gehele Japanse maatschappij staat op omvallen. Wat is er aan de hand, en moeten wij ons ook zorgen maken?
Massale vergrijzing in Japan haar grootste steden
De populatie van Japan daalt en wordt tegelijkertijd een stuk ouder. Dat is door een combinatie van feiten, waaronder de levensverwachting: deze neemt per generatie drastisch toe. Waar tussen 1990-1995 de levensverwachting 79 jaar was, wordt de groep geboren tussen 2045-2050 geschat 88 jaar oud te worden. Uiteraard is daar niets mis mee, maar dat zou wel gepaard moeten gaan met een gezond geboortecijfer.
Geconcentreerd gebied van Japan loopt vol
Ondertussen stroomt het platteland leeg. De vergrijzende massa trekt naar de grote steden. In 2014 al waren naar schatting zo’n 8,2 miljoen huizen onbewoond. 40% daarvan werd niet eens te koop of te huur aangeboden. De dorpen waar de ouderen wonen, die ver van de grote steden af liggen als Tokyo, Kyoto of Osaka, trekken geen jongere generatie aan, aangezien de grote steden de plekken zijn waar het grote geld wordt verdiend. Er worden in de “ghost towns” dus ook geen nieuwe gezinnen gesticht, en jongeren verhuizen naar de luxe steden. Politici ontbreken in de kleine steden, en er wordt dus ook geen beleid gemaakt of veranderd voor de ouderen. Waar juist de mega-steden vollopen, maar waar men zo duur leeft en veel werkt, is gezinnen stichten een absolute “no-go”.
Gebrek aan opvangnet van de vergrijzing
Terugkomend op het geboortecijfer: wil men een staat goed kunnen laten functioneren, en de vergrijzing goed kunnen ondervangen, moet een natie een gemiddeld geboortecijfer hebben van 2,1 kinderen per vrouw. Dat is in Japan ongeveer 1,4. Ook in Nederland is dat oppassen geblazen, want wij zitten op 1,62 kinderen per Nederlandse vrouw (2021). Omdat Japan die 2,1 kinderen per vrouw niet haalt, en dus de populatie aanzienlijk ouder wordt per generatie, wordt verwacht dat in 2050 verwacht bijna de helft van de populatie zal bestaan uit 60-plussers. In dat jaar zal de populatie van Japan 107 miljoen inwoners zijn, 20 miljoen minder dan vandaag de dag.
Nog steeds lijdende aan abortusepidemie
Los van het geboortecijfer van de gemiddelde Japanse vrouw, verkeert het land nog steeds in een cultuur die abortus faciliteert. Dit kent een lange geschiedenis en waarmee nooit afgerekend is. Japan is immers nooit gekerstend, alle inspanningen van de Portugese jezuïeten en Japanse martelaren ten spijt. Het ontbreekt dus aan een moreel-spiritueel ijkpunt van christelijke beschaving, waaruit geput kan worden om abortus te stoppen.
Naoorlogse crisis
Alhoewel abortus voor de Tweede Wereldoorlog al enige tijd legaal was – vanaf 1923 konden aborteurs legaal abortussen bij vrouwen verrichten enkel in gevallen van medische noodzaak – kwam de echte abortusepidemie op gang vlak na de oorlog. De armoede, economische schade en gebrekkige landbouw deed Japan anders kijken naar abortus. De geboortecijfers gingen door het dak tijdens de oorlog, de populatie groeide ontzettend. Ook de soldaten keerden terug naar huis. Het probleem dat de Japanners toen ervoeren was er eentje van economisch karakter: “hoe besturen we zo’n dichtbevolkt land in zo’n getroffen staat?”
Van “eugenetische bescherming” naar bescherming economie
Het was in 1948 dat ene Dr. Taniguchi Yasaburo, gynaecoloog en destijds president van de Japanse Medisch Genootschap die kwam met een wetsvoorstel genaamd de “Eugenetische beschermingswet”. Dat wetsvoorstel zou abortus toestaan voor “eugenetisch inferieur nageslacht”, en voor het beschermen van het leven van de moeder, mocht dat door de zwangerschap in gevaar raken. Datzelfde jaar nog kromp de economie heviger, wat de politiek deed denken aan versoepelingen. Daarop kwam Yasaburo met een nieuw wetsvoorstel. Deze werd goedgekeurd.
Ingrijpende wet nog altijd van kracht
In deze “Eugenetische beschermingswet” kwam nu te staan dat abortus legaal is “als het voortzetten van de zwangerschap mogelijk serieuze schade zal toebrengen aan de moeder haar gezondheid om fysieke of financiële redenen”. Meer en meer ongeboren zielen vonden de dood. Ook vandaag de dag geldt deze wet nog steeds, en kunnen vrouwen om vele redenen – waaronder financiële – tot zeker 5 maanden in de zwangerschap de keuze maken om de baby te doden. In het jaar 2020 zijn zeker 145.340 ongeboren levens gruwelijk beëindigd.
Vrouwen het kantoor in gedwongen
Verder is ook de Japanse cultuur van het werken een dolksteek voor iedereen die een gezin zou willen stichten. De eindeloze opties en opkomst van het feminisme duwt vrouwen steeds verder in een spagaat waarop de vrouw niet kan terugkomen. Ze moeten kiezen of ze het gezinsleven willen, dat hoe dan ook gepaard gaat met financiële moeilijkheden; of ze moeten de werkvloer op. Daarbij komt kijken dat deze keuze eigenlijk een ‘luxe’ is, want de vrouwen die voor deze splitsing staan, zijn hoogstwaarschijnlijk getrouwd. Een alleenstaande Japanse vrouw kent geen keuze, zij zal moeten werken, want een eenverdiener kan geen kind opvoeden.
Bevolking holt zichzelf uit
De anti-traditionele cultuur duwt het moderne, hippe Japan richting de afgrond. Het land zal drastische maatregelen moeten nemen, wil het niet in een demografisch ravijn storten. Inmiddels zijn ze zo in de problemen dat de Japanners nadenken over massa-immigratie en de volledige robotisering van sectoren. Hier zet Japan zich natuurlijk op een dwaalspoor: verdere robotisering vervreemdt potentiële huwelijkspartners van elkaar.
De echte remedie
Er zijn zinnigere manieren om het krijgen van kinderen te stimuleren. Hongarije heeft aantrekkelijke leningen, zodat jonge gezinnen een huis kunnen kopen. Het effect is evenwel zeer beperkt. Geld is geen goed fundament voor gezinsvorming. God wel. Kinderen zijn een gave van de Schepper, waarbij de ouders zich nobel opofferen voor hun nageslacht. Japan zal dit begrijpen zodra de natie zich laat dopen, zoals Frankrijk deed in navolging van koning Clovis. De weg uit het demografisch labyrint loopt via het doopvont.
Blik op Nederland
Ook wij in Nederland drijven onszelf aardig in het nauw. Waar ook wij sluipenderwijs versoepeling op versoepeling van abortus in wetten aannemen, vrouwen wijsmaken dat zij carrière moeten maken, en moeten wedijveren met de man om bepaalde ‘topfuncties’, waar ook wij allen carrière boven gezin kiezen, zelfs propageren dat kinderen milieuonvriendelijk zijn, zien we de geboortecijfers afnemen. We worden gemiddeld allemaal ietsje ouder, maar verliezen de wil en interesse om nalatenschap te hebben. We ruilen lange-termijngeluk op voor kortzichtige lust voor geld en aanzien. Maar wat hebben we eraan als we het niemand kunnen nalaten?
Laatst bijgewerkt: 28 maart 2023 07:06