Twee ‘pro-life’ zusters. Zoek de verschillen
Twee religieuze zusters. De een spreekt op de Democratische conventie, de ander op de Republikeinse van president Trump. Allebei zijn naar eigen zeggen ‘pro-life’. Toch kan het verschil niet groter zijn.
De ‘democratische’ non is zuster Simone Campbell. Ze gaat gekleed in burger, in een bloemenjurkje met V-hals. Zo spreekt ze de Democratische conventie via video toe. Zuster Campbell begint meteen over de drie ‘Abrahamitische religies’, een term die Jodendom, Christendom en Islam op één hoop veegt. Volgens haar “bewijzen” die drie godsdiensten dat een “nieuwe schepping” uit “chaos” kan voortkomen. Daarom spreekt ze een extatisch gebed aan de “goddelijke geest” uit voor een visie die “de planeet geneest”, een einde maakt aan “structureel, racisme, kwezeligheid en seksisme”, en die “immigranten welkom heet”.
Over het ongeboren kind: geen woord.
Bij een andere gelegenheid heeft zuster Campbell echter gezegd dat ze wettige bescherming van ongeboren kinderen “geen goed idee” vond en abortus een te ingewikkelde kwestie om een mening over te hebben (“above my paygrade”).
Tot zover de Democratische conventie.
Nu zuster Dede Byrne die spreekt op de Republikeinse conventie. ‘Sister Dede’ komt naar voren in zwart habijt, in waardig contrast met de kleurige Amerikaanse vlaggen achter haar. In één klap beseft het publiek: hier spreekt iemand vanuit een andere, een religieuze dimensie en niet vanuit politiek opportunisme. Zuster Dede spreek bovendien ongekunsteld, met een zachte stem. Ze stelt zich voor als een zuster van de Kleine Werksters van de Heilige Harten van Jezus en Maria (een van oorsprong Italiaanse congregatie).
“Mijn reis naar het religieuze leven was geen gebruikelijke route, als er al zoiets bestaat”, legt ze het publiek uit. “In 1978 ben ik als student geneeskunde aan de universiteit van Georgetown bij het leger gegaan om mijn collegegeld te helpen betalen, en uiteindelijk heb ik 29 jaar aan het leger gewijd, als arts en chirurg in plaatsen als Afghanistan en het Sinaï-schiereiland van Egypte. Na veel gebed en bezinning trad ik in 2002 toe tot mijn religieuze orde, waar ik me inzette voor de armen en zieken in Haïti, Soedan, Kenia, Irak en Washington, D.C.”
Haar religieuze roeping maakt het zuster Dede niet mogelijk lang over zichzelf te praten. “Maar ik kan wel spreken over mijn ervaring met het werken voor de vluchtende oorlogsgetroffenen en verarmde landen over de hele wereld. Die vluchtelingen hebben allemaal een gemeenschappelijke ervaring. Ze worden allemaal gemarginaliseerd, en als onbeduidend, machteloos en stemloos beschouwd.”
Het is christelijk om op te komen voor wie zichzelf niet kan verdedigen. Maar wie zijn dat op de eerste plaats? “Terwijl wij geneigd zijn om de gemarginaliseerden te beschouwen als mensen die buiten onze grenzen leven, is de waarheid dat de grootste gemarginaliseerde groep ter wereld hier in de Verenigde Staten te vinden is. Dat zijn de ongeborenen.”
Het evangelie zelf houdt ons dit voor. Zuster Dede: “Als christenen ontmoetten we Jezus voor het eerst als een ontroerend embryo in de baarmoeder” van een maagd en zien we hem “negen maanden later in de armoede van de grot geboren worden. Het is geen toeval dat Jezus opkwam voor wat rechtvaardig was en uiteindelijk werd gekruisigd omdat wat hij zei niet politiek correct of modieus was. Als volgelingen van Christus zijn wij geroepen om op te komen voor het leven tegenover de politiek correcte of modieuze mensen van vandaag.”
Vertaald naar dit moment, betekent dit dat “we moeten strijden tegen een wetgevende agenda die het vernietigen van het leven in de baarmoeder ondersteunt en zelfs verheerlijkt. Houd in gedachten dat de wetten die we maken bepalen hoe we onze menselijkheid zien. We moeten ons afvragen: Wat zeggen we als we de baarmoeder binnendringen en een onschuldig, machteloos, sprakeloos leven wegzuigen? Als arts kan ik zonder aarzeling zeggen: Het leven begint bij de conceptie.”
Abortus is zware zonde, zowel van arts die uitvoert als van de moeder die ervoor kiest, als van alle andere medeplichtigen. Zuster Dede: “Wat ik te zeggen heb is voor sommigen misschien moeilijk te horen, maar ik zeg het omdat ik niet alleen ‘pro-life’, voor het leven, maar ook voor het eeuwige leven ben. Ik wil dat we allemaal op een dag samen in de hemel belanden.”
Zuster Dede pleit daarom voor een stem op president Trump “de meest pro-life president die deze natie ooit heeft gehad, die het leven in alle stadia verdedigt.” Het enige alternatief is bovendien de democratische kandidaat Joe Biden, die abortus alleen maar verder wil liberaliseren en die samen met kandidaat vice-presidente Kamala Harris “zelfs de verschrikkingen van late abortus en kindermoord steunt.” Daarom is er voor christenen geen andere keuze dan president Trump. En zuster Dede besluit, een rozenkrans tevoorschijn halend: “U vindt ons hier met ons favoriete wapen, de rozenkrans.”
Twee zusters. De ene een linkse non, in een bloemenjurkje, met een geseculariseerde boodschap, waarin God of Jezus niet voorkomen. Alleen ‘de geest’. Een non die abortus “ingewikkeld” vindt.
De ander is een zuster in habijt, die dagelijks als chirurg met gevaar voor eigen leven oorlogsgewonden en -vluchtelingen opereert. Die oproept op te komen voor het ongeboren leven. Die ten overstaan van president Trump haar landgenoten oproept de rozenkrans te bidden en hun die letterlijk voorhoudt.
Wie zou het meeste indruk hebben gemaakt?
Laatst bijgewerkt: 10 april 2021 21:46