Grapperhaus blokkeert schaamteloze pro-euthanasie rechter
Euthanasie is in een christelijke samenleving uit den boze. Maar gegeven dat het in Nederland een wettige optie is, moet dan een fanatieke euthanasiaste, wier loopbaan in het teken staat van euthanasie-promotie, daar toezicht op houden?
Die vraag werpt zich op, nu minister Grapperhaus de benoeming van precies zo’n euthanasiaste als lid van een toetsingscommissie euthanasie geblokkeerd heeft.
‘Advocate van euthanasie’
Het gaat om Miriam de Bontridder, die oud-bestuurslid en nog altijd adviseur is van De Einder, een stichting die mensen die euthanasie zoeken met raad en daad bijstaat. Raad welteverstaan, hoe ze dat voor elkaar kunnen krijgen.
Op haar Linked-in prijst ze zichzelf onomwonden aan als ‘Nederlandse advocate van het recht op sterven en de legalisatie van euthanasie.’
Maar Miriam de Bontridder is ook rechter, zelfs raadsheer-plaatsvervanger bij het Hof van Amsterdam. De rechterlijke macht in Nederland stemt bovengemiddeld op euthanasiepartij D66 en is dan ook zelf sterk pro-euthanasie gezind.
Zelfmoordpil
Trouw aan dit patroon pleitte De Bontridder dit jaar in de Volkskrant voor de wettige verspreiding van de ‘pil van Drion’. Dat is een zelfmoordpil, vernoemd naar de voormalig vice-president van de Hoge Raad, Huib Drion, die eveneens een levenslang propagandist van euthanasie was.
Trouw aan dit patroon hekelde De Bontridder op Twitter ChristenUnie-leider Gertjan Segers vanwege diens verzet tegen de beschikbaarstelling van diezelfde zelfmoordpil van Drion.
Trouw aan dit patroon verdedigt De Bontridder in NRC Handelsblad de Haagse koffie-euthanasie en de uitspraak van de Hoge Raad die deze koffie-euthanasie rechtvaardigde en zelfs maatgevend maakte voor euthanasie op demente bejaarden. Dit past in de decennia oude traditie van euthanasie-bevordering door de Hoge Raad.
Verzet
Naar de mening van De Bontridder mag een arts, gesteld voor de keus tussen een “doodswens”, (zelfs als die geuit is in een onduidelijke wilsverklaring van lang geleden) en een actuele “levenswens, geuit nadat de patiënt wilsonbekwaam is geworden”, besluiten om aan de “doodswens voorrang te geven” en euthanasie op de wilsonbekwame patiënt plegen, ondanks diens hevig verzet.
Sterker nog: juist vanwege diens verzet omdat dit “bij het ziektebeeld” kan horen. Of dit zo is, bepaalt de arts eveneens.
Precies zoals het bij de Haagse koffie-euthanasie toeging. Een geval van euthanasie waarvan in de hele wereld geschokt kennis werd genomen.
Belangenverstrengeling
Is een vrouw met dergelijke opvattingen, die zij bovendien van de daken schreeuwt en die verbonden is aan een stichting die euthanasie en hulp bij zelfdoding voorstaat, en die zelfs actief pleitbezorger is van de zelfmoordpil van Drion, de juiste keuze om zitting te nemen in een commissie die concrete gevallen van euthanasie moet gaan toetsen?
De aspiratie van Miriam de Bontridder om deel uit te maken van een toetsingscommissie euthanasie is net zo vreemd als Marianne Thieme van de Partij van de Dieren, die in het bestuur van de Vereniging van Slachterijen en Vleesverwerkende bedrijven zou willen plaatsnemen.
Hoe geloofwaardig is dat? Dit is schaamteloos. Van een rechter zou je toch enig inzicht in eigen belangenstrengeling verwachten en in het vermijden van de schijn van partijdigheid.
‘Moeilijk te begrijpen?’
Nu zij dat inzicht blijkbaar zelf niet opbrengt, doet minister Grapperhaus dat voor haar en blokkeert de benoeming. Volkomen terecht natuurlijk, maar euthanasiepartij D66 stelt er vragen over bij monde van het hypereuthanasiaste Kamerlid Pia Dijkstra.
Zoals Menno de Bruyne, woordvoerder van de SGP, zei op Twitter: “Activistisch euthanasie-kamerlid wil weten waarom minister geen activistisch euthanasie-jurist benoemt in een onafhankelijke euthanasie-commissie. Is dat nou écht zo moeilijk te begrijpen, mevrouw Dijkstra?”
Laatst bijgewerkt: 9 april 2021 11:20