Stirezo biedt petitie tegen abortussubsidie door minister Kaag aan
De Stirezo-petitie aan minister Sigrid Kaag van Ontwikkelingssamenwerking is in ontvangst genomen door het ministerie van Buitenlandse Zaken.
De ruim 10.000 ondertekende petities dringen er bij de D66-minister op aan direct te stoppen met de grootschalige Nederlandse subsidiëring van abortus in ontwikkelingslanden.
Ambassadrice
In verband met corona vond voorafgaand aan de aanbieding een gesprek via Zoom plaats tussen Hugo Bos, woordvoerder namens Stirezo, en mevrouw Pascalle Grotenhuis van BuZa. Mevrouw Grotenhuis is Ambassadrice ‘vrouwenrechten en gendergelijkheid ASRA’ (de afkorting staat voor Seksuele en Reproductieve Gezondheid en Rechten en Hiv/Aids) en directrice van de Directie Sociale Ontwikkeling. Zij is bovendien voor Nederland enige jaren ambassadrice in Mozambique geweest.
Tien Geboden
Pascalle Grotenhuis opende de bijeenkomst met een korte introductie, waarna ze het woord gaf aan Hugo Bos. Die pakte de stier direct bij de horens. “Wij vinden het als pro-life organisatie Stirezo onbestaanbaar”, aldus Bos, “dat met geld van de burgers, dus ook van ons geld, het doden van kinderen in het buitenland gefinancierd wordt. Wij zijn voor de beschermwaardigheid van het leven. Een van de Tien Geboden zegt ons ook: gij zult niet doden. Als je dan ons belastinggeld gebruikt voor het doden van onschuldige ongeboren kinderen, vinden wij dat je niet meer van beschaving kunt spreken. Dat is de grootste zorg die wij de minister willen meedelen.”
Joden
Pascalle Grotenhuis benadrukte dat het ministerie de tegengeluiden tegen het huidige beleid serieus neemt en daarom hierover met alle partijen in gesprek wil. “Ja, maar wel met uitzondering van de ongeboren kinderen zelf”, repliceerde Bos daarop. “Kijk, als de kwestie gaat over recht of onrecht, bijzonder over slavernij, is het heel vaak zo dat de groep van de slachtoffers zelf weinig of geen stem in de discussie heeft. Dat is zelfs heel gebruikelijk, in de Tweede Wereldoorlog hadden de Joden ook weinig of geen stem, die voor hen en voor hun belangen opkwam. Daarom willen wij die stem van de ongeboren kinderen zijn.”
Vrouwenrechten
Grotenhuis zei dit te respecteren. “Er is alleen een beleidsafweging gemaakt, die zoals u in ons beleid kunt terugzien, meer kijkt naar de rechten van vrouwen…” Helaas wel, interrumpeerde Bos, want het ministerie kijkt alleen naar de rechten van vrouwen die al geboren zijn en negeert zo het recht op leven van talloze ongeboren meisjes. “Ik weet niet of u dat weet: de meerderheid van de ongeboren kinderen die door abortus gedood wordt, is meisje. Dus als je het hebt over vrouwenrechten, ligt het naar ons idee juist omgekeerd: dan zou je abortus juist moeten willen tegengaan. In een land als China zijn mannen als nakomeling meer gewild, en het aantal kinderen wordt door de overheid beperkt met als gevolg dat er een specifieke selectie is en dat vooral de leden van het vrouwelijk geslacht via abortus gedood worden of althans een groot deel van hen.”
Geweld
Grotenhuis gaf dit direct toe. Maar dat mag volgens haar geen invloed hebben op het beleid. “Wij kijken meer naar de vrouwen die in verwachting zijn – laat ik het dan zo zeggen - om zelf een keuze te maken over hun lichaam. Ik heb zelf in Mozambique gezeten waar meisjes van dertien of veertien uitgehuwelijkt worden zodra ze hun eerste menstruatie hebben gehad, terwijl hun lichamen nog niet klaar zijn [om kinderen te krijgen]. Ik heb ook gesproken met meisjes die door geweld zwanger zijn geraakt. En wij hebben een afweging gemaakt, kijkend naar alle belangen – en met ‘wij’ bedoel ik de politiek, die wij als ambtenaren natuurlijk moeten uitvoeren –, kijken wij meer naar het recht van de vrouw – van de geboren vrouw zoals u zegt - dan naar de rechten van ongeboren kinderen.”
Mexico
“Maar zelfs als je het recht op leven van het ongeboren kind negeert”, antwoordde Bos, “en zelfs als je alleen maar naar dat van de moeders wilt kijken, blijft abortus onverdedigbaar.” Hij gaf als voorbeeld Mexico. “Daar is serieus onderzoek gedaan. Men heeft daar deelstaten vergeleken waar abortus heel restrictief is met die waar het in hoge mate is toegestaan. Daaruit bleek dat de moedersterfte juist hoger was in de gebieden waar abortus toegestaan wordt, gecorrigeerd voor andere factoren. Ook in Chili, waar abortus in 1989 verboden is, is de moedersterfte sindsdien juist gedaald. Dus er zijn heel veel aanwijzingen voor dat als het gaat om moedersterfte, die helemaal niet verbetert door abortus te introduceren.”
ChristenUnie
Het gesprek werd na een half uur afgerond met de vaststelling door Pascalle Grotenhuis dat het huidige abortusbeleid van minister Kaag nu eenmaal de uitkomst is van de huidige politieke consensus en krachtsverhoudingen. Volgens haar zijn de argumenten in het kabinet – “gezien ook de huidige samenstelling daarvan” - besproken “en daarbij heeft het belang van kwetsbare meisjes/vrouwen in Afrika zwaarder gewogen dan de rechten van het ongeboren kind”. Grotenhuis impliceert hiermee dat de ChristenUnie in deze discussie als coalitiepartner het onderspit heeft gedolven. Voor wie het met het abortusbeleid niet eens zijn, had zij de boodschap: “Op 17 maart hebben we weer verkiezingen en kan iedereen zijn stem laten horen.”
Verschuilen
Grotenhuis gaf het laatste woord aan Hugo Bos. Bos maakte hiervan gebruik door erop te wijzen dat het in laatste instantie toch altijd weer om een morele discussie gaan. “Daarom voelt het voor mij toch aan als verschuilen, als er gesproken wordt over ‘beleidskeuzes’ en dergelijke. Maar ik heb er begrip voor dat u als ambtenaar nu eenmaal het beleid van minister Kaag moet verdedigen.” Bos verzekerde haar dat Stirezo niet zal ophouden bij Kaag en eventuele opvolgers aan de bel te blijven trekken voor het belang van de slachtoffers die bij abortus steeds weer vergeten worden: “De ongeboren kinderen, die net zozeer recht op leven hebben als iedereen.”
Laatst bijgewerkt: 9 april 2021 10:35