
Waarom willen linkse christenen pro-lifers zwartmaken?
Linkse christenen deinzen terug om een pleidooi voor abortus te voeren. Ze proberen de verdediging van het ongeboren kind alsnog in het diskrediet te brengen door pro-lifers te beschuldigen van asociale onverschilligheid.
Evangelie begint met ongeboren Kind
Voor christenen is de menselijkheid van de ongeborene een evidentie. Het Nieuwe Testament begint met God de Zoon die als ongeboren kind in de schoot van de Heilige Maagd Maria komt. Dat Kind wordt voor het eerst begroet door een ander ongeboren kind: de heilige Johannes de Doper, die opspringt in de moederschoot wanneer de Heer nadert. Daarom heeft de Kerk van meet af aan gesproken vóór het ongeboren kind en tegen abortus. “Gij zult geen kind doden door abortus,” zo lezen we in de Didache (50 tot 100 n.Chr.).
Lysanne van de Kamp
Veel Nederlandse christenen wegen bij de verkiezingen het abortusstandpunt van partijen dan ook mee in hun stemkeuze. Dat stuit evenwel op het onbegrip van Nederlands Dagblad-columniste Lysanne van de Kamp (Elk leven telt? Bij dieren noemen we abortus diervriendelijk. Vreemd is dat, 12 september 2025). “Waarom die focus op het beschermen van het leven aan het begin (abortus) en aan het einde (euthanasie),” vraagt Van de Kamp, “en vooral: waarom is alles ertussen daaraan ondergeschikt?” Ze somt sociale problemen als verslaving, woningtekort en trauma op. “Zoek dat zelf maar uit.”
Wakers zijn zélf vrouw
Dat laatste zegt zij uiteraard niet zelf, maar is de houding van een “versie van wat men christendom noemt”. De aanhangers weigeren de “superrijken” aan te pakken omdat ze liever jonge vrouwen “op een van hun meest kwetsbare momenten met een Bijbel in het gezicht slaan.” Hier doelt Van de Kamp onmiskenbaar op de pro-life wakers. Zij roept het beeld op van kerels die vrouwen met Bijbels slaan. Hoe ver kun je naast zitten? Van de Kamp zou er goed aan doen om eens mee te waken. Dan zal zij zien dat veruit de meeste wakers zélf jonge vrouwen zijn en uiterst voorzichtig en respectvol hun medevrouwen aanspreken.
Communistische retoriek
Als er iemand jonge vrouwen op kwetsbare momenten met een boek in het gezicht slaat, dan is het Van de Kamp. Niet met de Bijbel, maar met het Communistisch Manifest van Karl Marx, want de doodzonde van de wakers is dat zij hun leven niet toewijden aan het bestrijden van de “superrijken”. Weet zij dat de miljardairs Elon Musk, George Soros en Bill Gates juist abortus financieren?
Moordenaar en ongeboren kind zijn wezenlijk verschillend
“Als elk leven telt,” schrijft Van de Kamp, “laten we ons dan ook uitspreken tegen femicide, verdrinkende vluchtelingen, het korten op humanitaire hulp, dakloosheid, enzovoorts.” Deze drogredenering is overgenomen van Amerikaanse linkse katholieken, die daarmee de vermeende inconsistentie willen bewijzen van christenen die ongeboren kinderen recht op leven geven maar veroordeelde moordenaars de doodstraf willen geven. Dit argument gaat voorbij aan het feit dat de moordenaar zijn recht op leven verspilt door andermans leven te nemen.
Onterechte vergelijking
Ook vergelijkingen van het ongeboren kind met de dakloze medemens raken kant noch wal. Daklozen worden niet massaal gedood. “Laten we ons dan ook…” is bovendien een jij-bak van jewelste. Als elk leven telt, waarom staat de brandweerman dan niet aan de operatietafel? Al gaat deze vergelijking uit van een gelijke waarde van deze beroepen. Die gelijkheid is er niet tussen pro-life werk en “verdrinkende vluchtelingen” helpen. Dat laatste komt in de praktijk meestal neer op collaboratie met mensenhandelaars en medeplichtigheid aan de migratie van mensen die alleen naar Nederland komen om geld te verdienen en daarbij een onevenredig beslag leggen op onze voorzieningen.
Zelfs dier en mens zijn gelijk
Van de Kamp wil van zulke ongelijkheid echter niets weten. Zij trekt “elk leven telt” zelfs door naar dieren. “Dagelijks doden we 1,4 miljoen dieren.” Dat accepteren en abortus verwerpen is toch de inconsistentie ten top? Maar wie echt consistent wil zijn, moet het doodslaan van tien muggen op je slaapkamer eenzelfde gruweldaad vinden als het doodslaan van tien onschuldige kinderen. De moord op de onnozele kinderen, één van de gruwelijkste gedeelten uit het Evangelie, viel in het niets bij het veelvoud aan muggen dat Israël in diezelfde dagen doodsloeg.
Lees ook: Het kwaad wordt losgelaten op Amerika met de moord op Charlie Kirk
Kil en onmenselijk
De immoraliteit van abortus is onmiskenbaar vanuit de christelijke optiek. Daarom deinzen de meeste linkse christenen terug voor een openlijke omarming van abortus. Ze bedienen zich van slinkse drogredenen en jij-bakken. Zo impliceert Van de Kamp dat pro-lifers volstrekt onverschillig staan tegenover het lot van de zwakkeren tussen geboorte en overlijden. Deze pro-abortusdrogredenen lezen we vaker in het Nederlands Dagblad. Ze zijn overgenomen van linkse christenen in Amerika. Die schilderen de klassiek-christelijke maatschappijvisie, waarin families en kerken het voortouw nemen in de armenzorg en de overheid alleen randvoorwaarden creëert, graag af als kil en onmenselijk. Alleen de Staat kan voor mensen zorgen. Dat is klassiek marxisme.
Valse aantijgingen
Zo beschuldigde ND pas een Nederlandse pro-life activist van bemoeizucht in de baarmoeder en ‘totale onverschilligheid’ om het lot van moeder en kind na geboorte. Hadden de ND-redacteuren hun werk gedaan en navraag gedaan in diens omgeving, dan hadden ze gehoord dat deze pro-lifer grote offers brengt voor moeders met geboren (!) kinderen. Maar waarom zou je de waarheid in de weg laten staan van een retorische kaakslag?
Laatst bijgewerkt: 17 september 2025 06:03