Feministes beweren dat moederschap een sociale constructie is die mannen helpt om vrouwen te onderdrukken. (Foto: Elizabeth Haslam via Flickr, CC BY-NC 2.0)
Is het moederinstinct een mythe van het patriarchaat?
Een van de sterkste tegenstrijdigheden van opzettelijke abortus is dat deze praktijk zo in strijd is met het moederinstinct. Het tart de verbeelding van alle mensen die hun eigen moeder hebben gekend en vereren.
Levenslange band met moeder
De intieme band tijdens de zwangerschap zorgt voor een onmiskenbare genegenheid tussen moeder en kind. Zo koesteren en verzorgen moeders hun kinderen met tederheid en liefde. In een gezond gezin is de band levenslang, omdat alle kinderen op natuurlijke wijze op hun beurt hun moeders op handen dragen. Zo zou het moeten zijn.
Moederschap staat feminisme in de weg
Feministes zijn het daar niet mee eens. Maar zij vinden dit verhaal moeilijk te doorbreken omdat het zo natuurlijk is. Moederlijke genegenheid is altijd een obstakel gebleken voor de seksuele revolutie, die de seksualiteit van haar consequentie in de vorm van kinderen wil ontdoen. Het ideaal van moederschap moet worden vernietigd voor echte ‘bevrijding’. Belangrijker nog, het echte doelwit is het christendom en de hoogste manifestatie van het moederinstinct in de Heilige Moeder.
Product van mannelijke verbeelding?
Om deze aanval te vergemakkelijken beweren sommige feministes nu dat het moederinstinct niet vrouwelijk is. De ‘wetenschap’ schiet te hulp door te verklaren dat het moederinstinct een schepping is van vruchtbare en onderdrukkende mannelijke verbeeldingen. Deze feministen zeggen dat nieuw bewijs suggereert dat moederschap een sociale constructie is die mannen helpt vrouwen te onderdrukken.
Artikel staat bol van wrok
Deze irrationele conclusie staat in een lang en schandalig essay in The New York Times getiteld ‘Maternal Instinct Is a Myth That Men Created’. De auteur is Chelsea Conaboy, een journalist gespecialiseerd in gezondheid en auteur van het binnenkort te verschijnen boek Mother Brain: How Neuroscience Is Rewriting the Story of Parenthood. Zelden zie je zo'n explosieve mix van pseudowetenschap, marxistische dialectiek en antichristelijke retoriek. Het artikel staat bol van wrok en woede. Er is niets spiritueels aan deze beoordeling. Het reduceert moederlijke instincten tot neurologische impulsen. Inderdaad, niets is heilig. Moederschap en appeltaart zijn uit de mode, maar ‘barenden’ zijn in.
Moederinstinct niet aangeboren
De centrale stelling van de tirade is dat "de onbaatzuchtigheid en tederheid die baby's nodig hebben op een unieke manier is ingebakken in de biologie van de vrouw, klaar om in te schakelen". Deze verkeerde, simplistische en mechanistische opvatting van het moederinstinct beweert dat mannen een idee hebben geconstrueerd van wat een moeder zou moeten zijn en niet wie ze in werkelijkheid is. Er is niet langer een moederinstinct maar een "ouderlijk brein".
‘Verhaal moederschap herschrijven’
Mevrouw Conaboy beweert dat "nieuw onderzoek" verklaart: "Het idee van moederinstinct als iets aangeboren, automatisch en uitgesproken vrouwelijks is een mythe." De auteur betreurt echter dat deze mythe zo hardnekkig is dat ze hardnekkig standhoudt ondanks de inspanningen van feministen om haar te ontkrachten. Het verhaal van het moederschap moet dus worden herschreven volgens dit nieuwe onderzoek om het recht te zetten, onderdrukte vrouwen te bevrijden en nieuw overheidsbeleid mogelijk te maken dat "de ouder" bevoordeelt, ongeacht het "geslacht".
Samenzwering ten gunste van moederschap
Het grootste probleem met de nieuwe theorieën van de auteur is dat ze zo ongeloofwaardig zijn. Ze zijn in tegenspraak met wat zovelen ervaren in hun relaties met hun moeder. Ze vallen ook samen met de feministische en marxistische verhalen die alles reduceren tot macht en klassenstrijd. De feiten passen zich dus maar moeilijk aan het verhaal aan. Doorheen de geschiedenis werd het moederinstinct als evident beschouwd, zelfs door degenen die voorstander waren van sociale revolutie.
Vrouwtje heeft speciale aanleg
De auteur is bijvoorbeeld verontwaardigd dat we het niet Charles Darwin konden toevertrouwen een juiste evolutie van het moederinstinct te geven. Hij mag dan de kijk op de mensheid hebben veranderd van Bijbel naar biologie, maar hij slaagde er echter niet in om "aloude chauvinistische ideeën over vrouwen en moederschap te ontkrachten." Zijn openhartige observatie van dieren bracht hem tot de conclusie dat het vrouwtje van de soort een speciale aanleg heeft om met de jongen om te gaan. Met afschuw merkt zij op dat "Darwin bijbelse noties over de inferioriteit van vrouwen codificeerde en het idee herbevestigde dat hun primaire functie het baren en verzorgen van kinderen is."
‘Kapitalisme veroordeelde vrouw tot huis’
Het kapitalisme speelde ook een rol in het versterken van het moederinstinct door vrouwen te scheiden van de werkplek en hen te veroordelen tot "huiselijkheid en consumptie". Mannen propageerden het idee van de "heiligheid" van het huis als toevluchtsoord voor de echte wereld, waardoor vrouwen werden veroordeeld tot de functie van moederschap en het huishouden.
Deskundigen steunen de moeder
In de twintigste eeuw werkte ‘de wetenschap’ tegen de feministen die bitter klaagden dat wetenschap en evolutie geacht werden "vrij te zijn van verhalen over maagdelijke moeders en kwade verleidsters", zoals historica Kimberly Hamlin opmerkte in Van Eva tot Evolutie. In plaats daarvan verklaarden de meeste psychoanalytici, psychiaters en kinderontwikkelingsdeskundigen dat moederliefde van vitaal belang was voor de emotionele en lichamelijke ontwikkeling van het kind.
Moederlijke schuld
Deze deskundigen beweerden dat alleen een moeder de unieke gave heeft om de benodigde steun te bieden. Zij schepen vrouwen zogenaamd met moederlijke schuld op als die er niet in slaagden die zorg te bieden. Zelfs vandaag de dag vindt het moederinstinct steun in ouderlijke adviescolumns, wetenschappelijke artikelen en alledaagse gesprekken. Mevrouw Conaboy geeft toe dat het nog steeds overal aanwezig is, wat haar werk des te urgenter maakt.
Echoscopie maakt het verschil
Het echte doel van de essayiste is niet het bekritiseren van het pro-moederlijke verleden. Ze onthult haar bedoelingen door de aanval op het moederinstinct te gebruiken om de seksuele agenda door te drukken. Dit past naadloos in het liberale programma. Moederlijk instinct, merkt ze terecht op, kan "een rol spelen in het aanjagen van het verzet tegen geboortebeperking en abortus". Ze wijst op het succes van de echoscopie die vertrouwt op het moederinstinct om vrouwen van abortus af te houden. Inderdaad, pro-lifers merken op dat zodra moeders het beeld van hun kind zien, de meesten het heel moeilijk vinden om door te gaan met een abortus.
De echte agenda
Bovendien beperkt de mythe van het moederinstinct het ouderschap tot vrouwen en houdt het "achterhaalde ideeën over mannelijkheid" in stand. Het verraderlijke teken van een agenda is haar kritiek dat moederinstinct "de rechten en erkenning ondermijnt van paren van hetzelfde geslacht en transgender en niet-binaire ouders, wier vermogen om voor hun kinderen te zorgen vaak in twijfel wordt getrokken."
Een opperste godslastering
Het echte doelwit is echter het christendom en de kerk, die zij aanvalt als scheppers van sociale constructies. Ze gaat veel verder dan de pseudowetenschap die ze aanbidt en richt zich op het meest heilige. De christelijke beschaving ‘schiep’ de moderne christelijke archetypen van het moederschap die de samenleving en haar instelling door de eeuwen heen hebben gevormd.
Model dat onderdrukking vergemakkelijkt
Dit verheven beeld van de moeder moet volgens haar in zijn hoogste vorm worden geëlimineerd, zelfs tot op het punt van godslastering. Inderdaad, de auteur verbindt de oorsprong van deze mythe plompverloren met de beste van alle moeders. Deze Heilige Moeder, die alleen het beste voor haar kinderen wenst, wordt ervan beschuldigd een model te zijn dat de onderdrukking van de vrouw vergemakkelijkt.
Maria een ‘verstikkend’ model?
Een schokkend doelwit van haar woede is de Heilige Maagd Maria, "die het meest deugdzame symbool van het moederschap werd dat er bestaat, waarbij haar identiteit volledig overschaduwd werd door de glorie van haar moederlijke liefde." Ze beweert dat de Moeder Gods een moreel model was van "onbereikbare goedheid" en "eeuwigdurende dienstbaarheid" dat "verstikkend en meedogenloos" kan zijn.
Aanval op God en Zijn Moeder
Het beledigende artikel van mevrouw Conaboy is dus godslasterlijk en beledigend voor talloze katholieken die Onze Lieve Vrouw als hun Moeder vereren. Wie de Moeder aanvalt, beledigt de Zoon. Door het artikel te publiceren wordt de feministische revolutie ontmaskerd als antichristelijk. Dit is geen wetenschap; dit is een aanval op God, Zijn Heilige Moeder en Zijn scheppingsorde.
Dit artikel verscheen eerder op tfp.org.
Laatst bijgewerkt: 30 november 2023 11:18