Wakers van 40 Days for Life bij het abortuscentrum in Heemstede.
Waakster Maru in de Volkskrant: “Mensen beginnen vragen te stellen”
Al bijna veertig dagen bidden Maru en andere pro-life vrijwilligers in weer en wind tegen abortus bij abortuscentrum Bloemenhove. Ondanks dat deze 40 Days for life campagne nog niet zo lang geleden naar Nederland is overgewaaid, ziet coördinator Maru al hoopvolle tekenen, zo vertelt zij in een interview met de Volkskrant.
Onvermoeibaar bidden
In de schaduw van een drukke N-weg in Heemstede bidt waakster Maru met haar rozenkrans in de hand. Samen met drie anderen staat ze drie uur lang in de kou, stevig gekleed in mutsen en wandelschoenen. “Drie uur bidden, daar moet je ‘conditie’ voor opbouwen,” laat ze de Volkskrant weten. Tegenover hen ligt abortuscentrum Bloemenhove, verscholen achter een heg. Maru zou graag oversteken om vrouwen aan te spreken, maar dat mag niet. “We zouden zo graag alles geven,” verzucht ze.
Lees ook: Waakster Maru over bidden tegen abortus: ‘Kniel mee aan de voet van het kruis’
Een internationaal succes
Maru organiseert deze gebedsactie namens 40 Days for Life, een wereldwijde pro-life beweging die in Nederland voet aan de grond krijgt. Van Aswoensdag (5 maart) tot Palmzondag (13 april) staan vrijwilligers hier veertig dagen, dagelijks van zeven tot zeven, in gebedsploegen van drie uur. “Een wonder,” noemt Maru het dat de planning steeds rondkomt, ondanks werk en afstanden. Van Groningen tot Rotterdam, en zelfs uit België, komen christenen – zowel katholiek als protestant – om te bidden. “We bidden voor de baby’s, de moeders, de vaders, het personeel,” zegt de pro-lifester.
Herkenbare pijn
Het bidden is niet bedoeld om te veroordelen, benadrukt Maru. “We staan hier totaal niet om te oordelen”, laat ze aan de krant weten. Toch voelt ze de pijn van abortus diep. Na jarenlang onvervuld kinderloos te zijn geweest en een miskraam te hebben doorgemaakt, raakt het onderwerp haar persoonlijk: “zo erg, zo pijnlijk”. Ze probeert vrouwen te begrijpen: “We voelen die pijn.” Zelfs als een journalist onverwacht langskomt, maakt ze tijd en bidt: “We danken U voor de aanwezigheid van Ana die hier bij ons is.”
(Artikel gaat verder onder deze oproep) U bent hun laatste kans. Stirezo Pro Life vecht voor elk ongeboren kind, maar zonder uw steun stoppen we nooit het onrecht van abortus. Uw gift betekent hoop, leven en een toekomst. Laat ze niet in de steek. Doneer vandaag en laat zien dat hun leven u iets waard is.
Groeiende weerstand en steun
Directrice Femke van Straaten van abortuscentrum Bloemenhove ziet de beweging groeien en beter georganiseerd raken. Ze voert rechtszaken om pro-lifers op afstand te houden, omdat ze beweert dat vrouwen last zouden hebben van hun aanwezigheid. Al zal vooral het inkomstenverlies als gevolg van afgezegde afspraken de hoofdreden zijn om de wakers weg te wensen. Maru vertelt aan de krant dat ze positieve signalen ziet. Politiek krijgt 40 Days for Life steun: recente moties in de Tweede Kamer pleiten voor herziening van de abortuswet. “Mensen beginnen zich vragen te stellen,” merkt ze op.
Een verschuiving in Nederland
Sinds het begin van de campagne bespeurt Maru verandering. Voorbijgangers maken praatjes en vragen naar preventie. “Mensen staan steeds meer open voor het pro-life geluid,” concludeert ze hoopvol. Ook het feit dat een pro-abortuskrant als de Volkskrant Maru interviewt, zonder haar weg te zetten als een extremist, is een verademing. Zo blijft haar getuigenis voor het ongeboren kind niet beperkt tot de mensen op straat. Nederland lijkt, stap voor stap, te luisteren naar de stem voor hen die niet gehoord worden. Beter laat dan nooit.
Laatst bijgewerkt: 9 april 2025 12:54