De glijdende schaal voorbij: de dreigende verruiming van de embryowet

De glijdende schaal voorbij: de dreigende verruiming van de embryowet

THEMA'S:

D66 en VVD pleiten voor het verruimen van de bestaande embryowet uit 2002. Onder het mom van ‘mensenlevens redden en ziektes genezen’ willen deze coalitiepartijen legaliseren dat kinderen voor deze medische experimenten gekweekt kunnen worden. In een uitzending van Blckbx pleit jurist Sven Hulleman tegen deze stilzwijgende instrumentalisering van het menselijk leven.

IVF en de huidige embryowet

Het ongeboren kind wordt onder de huidige embryowet tot op bepaalde hoogte beschermd. De in 2002 aangenomen wet staat het kweken van embryo’s alleen toe als dit een zwangerschap als doel heeft. Deze reageerbuisbevruchtingen (IVF) vereisen vaak meerdere ‘pogingen’ om tot een succesvolle bevruchting te leiden. En alleen deze ‘restembryo’s’ mogen worden gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek. Volgens Hulleman gebeurt dit vaak zonder dat deze vrouwen hiervan op de hoogte zijn. Daarnaast geldt er een ethische tijdslimiet van veertien dagen, wat inhoudt dat er met een embryo niet langer dan twee weken vanaf de bevruchting geëxperimenteerd kan worden. Deze grens wil D66-minister Ernst Kuipers graag oprekken tot bijvoorbeeld 28 dagen.

Lees ook: Minister Kuipers: huidige embryowet beschermt ongeboren kind teveel

De aantrekkingskracht van stamcellenonderzoek

Het is dus onder de huidige wet verboden om embryo’s speciaal voor deze medische onderzoeken te kweken. Bij de conceptie bestaat een ongeboren mens uit louter stamcellen. Dit zijn cellen die de basis (stam) vormen van de ontwikkeling van de diverse soorten cellen in ons lichaam (spieren, organen, bloed, etc.) Door deze stamcellen te ‘oogsten’ (waarbij het kind dus sterft) kunnen ze gebruikt worden om zieke cellen te vervangen en om – in de toekomst – organen te kweken voor transplantatie. Door gesubsidieerde wervingsacties is het aantal volwassen stamceldonoren in Nederland flink gestegen in de laatste jaren. Echter, dit zijn alleen stamcellen die geschikt zijn om bloed mee te ‘maken’. Voor alle andere stamceldoeleinden is men aangewezen op embryo’s. Als het aan D66 en VVD ligt wordt deze embryowet - die dus al vergaande experimenten op gekweekte kinderen toestaat – nog verder opgerekt. Dan zullen niet alleen de IVF-bijproducten, maar eindeloos meer ‘proefkinderen’ voor dat doel gekweekt kunnen worden.

“’My body, my choice!’ zijn woorden die een embryo niet kan uitspreken.”

In de promotie van stamcellen wordt dan ook niet gepraat over deze onoverkomelijke immorele prijs die betaald wordt voor deze medische ‘vooruitgang’. Voor ieder ‘succesvol’ experiment hebben namelijk ontelbaar veel ongeboren kinderen met hun leven moeten betalen. Ieder mens – zonder uitzondering door God geschapen – begint namelijk als embryo. Daarom is ieder embryo een mens. Een mens dat in dit geval gekweekt wordt voor onderzoek, en dat vervolgens niet overleeft. Daarom is jurist Sven Hulleman ook uiterst kritisch op de fundamentele mensenrechtenschending van het ongeboren kind bij dit soort onderzoeken. “’My body, my choice!’ zijn woorden die een embryo niet kan uitspreken”, zegt de jurist in Blckbox. De menselijke waardigheid wordt door dit soort experimenten nog verder met voeten getreden.

STI WhatsApp-banner

Ruim zeventig jaar geleden gestorven, maar nog altijd in leven

Wie dacht dat dit soort onderzoeken iets van de laatste jaren is, vergist zich. Hulleman noemt als voorbeeld de in 1951 overleden Henrietta Lacks. Zij stierf toen zij 31 was aan baarmoederhalskanker. Maar volgens de jurist betekende dat niet het einde van haar leven. “Tot op de dag van vandaag, in honderden laboratoria wereldwijd leeft zij nog.” Haar kankercellen met haar DNA zijn namelijk gekweekt en in leven gehouden en gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek. Dit wisten haar nabestaanden tot voor kort niet. De implicaties zijn even vergaand als verwerpelijk.

The Immortal Life of Henrietta Lacks

ChristenUnie kijkt toe

De ChristenUnie trekt zijn handen af van de initiatiefwet van de coalitiepartijen, maar legt de VVD en D66 verder geen strobreedte in de weg. Voormalig fractieleider Gert-Jan Segers liet zich destijds wel kritisch uit over het verruimen van de embryowet. “Voor mij is de diepe overtuiging dat elk leven in zichzelf waarde heeft.” Hij vindt het embryo’s kweken voor onderzoek dan ook “een brug te ver.” Maar volgens hem moet het gesprek niet gaan over ‘wat wel en niet mag’, maar over de vraag ‘wat is goede zorg?’

Lees ook: Kiezen de ChristenUnie-jongeren voor abortus?

SGP en FvD wel principieel kritisch

Partijen die wél principiële bezwaren hebben tegen deze voorgestelde verruiming zijn de SGP en Forum voor Democratie. De SGP-fractie vraagt zich in een schriftelijk antwoord retorisch af of we als samenleving de “beschermwaardigheid van embryo’s af moet laten hangen van andere belangen.” Voor hen is dit dus ook geen kwestie van afwegen, maar van verzet tegen het ondermijnen van de waardigheid van het ongeboren kind. Ook Pepijn van Houwelingen van Forum voor Democratie is kritisch. “Embryo’s worden gekweekt, mee geëxperimenteerd en vervolgens weggegooid… Het leven wordt volkomen instrumenteel bekeken.” Daarom moet de embryowet niet worden verruimd. Hij noemt de voorgestelde wijziging dan ook “inhumaan, diabolisch en een aanval op de mensheid zelf.”

De grenzen(loosheid) van de medische wetenschap

Onder de huidige embryowet worden dus al kinderen gekweekt in een laboratorium en later gedood om andere mensen zogezegd beter te maken. Deze prille mensen hebben geen zeggenschap over hun lot. Met de verruiming van de embryowet is het hek van de dam en stelt het wetenschappers in staat tot Dr. Frankenstein-achtige experimenten waarin mens-diercombinaties allerminst geschuwd worden. Dieren kunnen in de toekomst namelijk gebruikt worden om menselijke organen in te kweken. Het fundamentele recht op leven wordt dus geofferd op het afgodenaltaar van de ‘vooruitgang’. Al deze gen-manipulatie druist regelrecht in tegen Gods scheppingsorde. Hij is namelijk de Schepper van al het leven. Hij hoeft niet eerst te doden om daar vervolgens ‘leven’ uit te maken. Daarom moet de mens zijn plaats kennen als de beschermers van het geschapen leven, niet als de bewerkers daarvan hoe nobel verwoord het doel ook is.

Laatst bijgewerkt: 20 juni 2023 16:54

Doneer