
De vrijwilligers op pro-life straatcampagne in Brussel, het hart van de EU-macht.
De straat op tegen abortus: bij het Europees Parlement het ongeboren kind verdedigen
Stop de zonde van abortus! Met deze boodschap gingen jonge vrijwilligers in september de grote steden van de Nederlanden af. Hun laatste week brachten zij in Vlaanderen door, waaronder bij het Europees Parlement in Brussel.
Abortus ondenkbaar maken
Onze eerste campagne begon in Antwerpen op het beroemde Operaplein. Zonder enige verwachtingen begonnen we onze actie om abortus ondenkbaar te maken. Een vrijwilliger die flyers uitdeelde, benaderde een groep tienermeisjes om hen te overtuigen dat abortus altijd verkeerd is. De meesten van hen sloten zich onmiddellijk af, terwijl de oudste onder hen het woord nam en probeerde redenen op te sommen waarom abortus legaal en toegestaan zou moeten zijn.

De straatcampagne in Antwerpen.
“Wat ga je doen met het geaborteerde lichaam?!”
De vrijwilliger weerlegde de misvatting dat een ongeboren kind slechts een klomp cellen is. De jongedame werd steeds brutaler en riep op een gegeven moment zelfs: “Laat me het gewoon weggooien!” Waarop de pro-life activist vroeg: "Wat ga je doen met het geaborteerde lichaam? Opeten?‘ De groep meisjes reageerde geschokt en keek op naar hun vriendin, die koelbloedig zei: 'Nee, dat zou kannibalisme zijn.’ Waarop ze allemaal in lachen uitbarstten. Beseften ze dan niet dat het hier om een mensenleven ging?
Vier kinderen in de bakfiets
Halverwege onze straatactie fietste een vrouw op een bakfiets heel rustig voorbij, keek naar de banner en begreep meteen waar het over ging. Toen een van ons haar benaderde om haar een flyer te geven met negen redenen tegen abortus, vroeg hij haar: “Hoeveel kinderen heb je in de bak?” Waarop ze met een stralende glimlach antwoordde: “Vier! Bedankt dat jullie dit doen, kinderen krijgen is geweldig!”
“Ieder mens heeft rechten, baby's zijn mensen: abortus is slecht!”
Later die dag keerden we terug naar Gent, waar we eerder een krachtig debuut hadden gemaakt. Vooraf was de politie erg bezorgd over tegendemonstranten die, net als de vorige keer, geen beschaafd debat zouden voeren, maar een woedende menigte zouden ophitsen. Toen we eenmaal begonnen waren, hadden we veel vrijheid om met studenten en voorbijgangers op het station te praten.

Een jonge vrijwilliger (met rode sjerp) verdedigt in Gent het ongeboren kind in debat met studenten.
Nigeriaanse familie
Er kwam een Nigeriaanse familie langs die nog nooit zoiets had gezien, en zij toonden veel interesse en enthousiasme. Ze waren christenen en zetten zich ook in om de Europese bevolking eraan te herinneren dat we God moeten dienen en moeten stoppen met zondigen. Toen een voorbijganger op een fiets iets naar ons riep, riep ze zonder aarzelen terug: “Ieder mens heeft rechten, baby's zijn mensen: abortus is slecht!” Daarna wilde ze een interview geven om haar overtuiging voor pro-life en haar liefde voor God te delen.
Agressieve fietser
Er was geen echte tegendemonstratie, maar je kon echt merken dat bepaalde mensen wilden dat we weggingen. Een fietser reed bijvoorbeeld naar onze banner toe en stopte op het laatste moment voor de vrijwilliger die deze vasthield. Hij begon boos te schreeuwen en probeerde onze megafoon weg te grissen. Nadat we hem collectief een agressor hadden genoemd, liep hij langzaam beschaamd weg. Zijn poging om ons te intimideren had niet gewerkt.
“Je moet onrecht bestrijden!”
Toen leken de colleges voorbij te zijn, want er kwamen grote groepen studenten onze kant op. Sommigen herkenden de doedelzakken en de grote rode vlag al van ver. Een jonge katholieke man werd door een van ons aangesproken en heeft nu contact om deel te nemen aan pro-life acties zoals deze. Een oudere vrouw kwam langs met haar boodschappenwagentje en had een lang gesprek met Seppe, een Vlaamse vrijwilliger. Ze had schokkende beelden van jonge mensen gezien en leek ten einde raad. Totdat ze haar lof en hoop uitsprak voor de nieuwere generatie die “onrecht moet bestrijden!”.
Opmerkelijke steun in Brussel
Voordat we naar het Europees Parlement gingen, stonden we ook iets verderop bij het koninklijk paleis (vlakbij de metrohalte Troon). Honderden mensen kwamen langs op weg naar hun studie, hun boodschappen of hun kantoorbaan. Er was opmerkelijke steun onder alle leeftijdsgroepen. Een Pools echtpaar reageerde enthousiast op onze flyer: ‘Wij zijn ook pro-life, veel succes met de campagne! In Polen vechten we momenteel tegen de radicale liberalen en marxisten die abortus willen doorvoeren. Ik steun wat jullie doen.’
Lees ook: Kamer neemt motie aan: regering moet zich verzetten tegen abortus als mensenrecht
Arts voor abortus
Maar er waren ook mensen die helemaal niet blij waren met onze campagne. Toen ik een vrouw een flyer aanbood, zei ze dat ze arts was en voor abortus was. Ik antwoordde: “Dus u weet dat het leven begint bij de conceptie en dat abortus een kind doodt.” Ze antwoordde heel kalm: “Dat klopt, maar soms is het nodig.” Het is verbazingwekkend dat zulke mensen in de gezondheidszorg werken. Zijn zij daar niet uit liefde voor hun naaste?
Moeder met kind
Even later bedankte een andere vrouw ons voor de campagne en zei dat zij in Brussel een krachtiger stem wilde horen voor het ongeboren kind. Een moeder met een kinderwagen liep langs en verscheurde onze folder, waarop wij antwoordden: ‘Mevrouw, dat is geen argument.’ Ze wees naar haar kind in de kinderwagen en antwoordde: ‘Dat was mijn keuze!’
Chinese vrouw
Tegelijkertijd was er een Chinese vrouw die tegen abortus was en de situatie in China met betrekking tot abortus betreurde. Ze bewonderde dat we opkwamen voor het katholieke geloof en echt naar mensen luisterden. Ze was geschokt toen een deelnemer meer in detail uitlegde hoe een abortus eruitziet.
Onze pro-life stem vlak voor het Europees Parlement
Als klap op de vuurpijl sloten we onze campagne af voor het Verbindingsbureau van het Europees Parlement in België. Nadat we onze banner hadden opgehangen en een openingsgebed hadden uitgesproken, begonnen we muziek te spelen en flyers uit te delen. We kregen reacties die we niet hadden verwacht. We spraken met veel vrouwen die ons volledig steunden en toegaven dat abortus nooit een recht van vrouwen kan en mag zijn. Er was ook een verloofd stel dat uitgebreid sprak over hun kinderwens en hun bezorgdheid uitte over het ideologische klimaat in de EU.
Ons geloof inspireert ons om meer actie te ondernemen
Al die dagen zijn we vertrokken met de vaste overtuiging dat God wil dat Zijn volk opkomt voor Zijn goddelijke wet en dat Hij ons de energie, kracht en volharding zal geven om deze missie te volbrengen. Alleen zo kunnen we dit doen met vrijwilligers die zich bij ons willen aansluiten te midden van de crisis waarin we ons bevinden, in het volste vertrouwen dat de Heilige Maagd en Moeder van God ons de genade zal schenken om deze strijd te winnen.
Laatst bijgewerkt: 10 oktober 2025 16:48