Dit pasgeboren kindje geniet wettelijke bescherming, en dat is maar goed ook. Maar enkele weken voor zijn geboorte kon hij zonder opgave van reden gedood worden. Zó krom is de realiteit van abortus.
Krom, krommer, kromst: Hoe LINDA-columnist Hassnae Bouazza het doden van ongeboren kinderen goedpraat
De column van Hassnae Bouazza in LINDA is een schokkend voorbeeld van hoe de moderne media abortus niet alleen goedpraten, maar zelfs verheerlijken. Bouazza beweert dat het ‘recht’ op abortus onder druk staat, en schildert pro-life standpunten af als een aanval op ‘vrouwenrechten’. Maar wat ze werkelijk doet, is een poging om de gruwelijke realiteit van abortus te verhullen met lege progressieve retoriek.
Misleidende woordkeuze
“Stel je voor: je hebt (…) besloten om je zwangerschap af te breken”, zo begint de LINDA-columnist haar betoog. Het doden van een ongeboren kind wordt omschreven als ‘het afbreken van een zwangerschap’. Abortusvoorstanders gebruiken altijd dit soort misleidende en omslachtige bewoording om hun opvatting verteerbaar te maken. Bij abortus wordt echter niet slechts een zwangerschap afgebroken, maar een kind.
Onschuldige kinderen geofferd
Wat in de hele column ontbreekt, is een fundamentele erkenning van de realiteit: abortus is het opzettelijk beëindigen van een kinderleven. Het gaat volgens haar alleen maar over de vrouw die kennelijk over lijken mag gaan om ‘vrij’ te zijn. Elk kind in de baarmoeder heeft een eigen hartslag, een eigen DNA en – als het niet wordt gedood – een toekomst. Voormalige foetus Bouazza en haar geestverwanten weigeren dit te erkennen, omdat het hun ideologische bubbel zou doorprikken.
Lees ook: Trouw-columniste wil dat abortuspil andere naam krijgt: ‘te stigmatiserend’
'Zelfbeschikking' ten koste van een ander
De hele column van Bouazza leunt op het argument van ‘lichamelijke autonomie’. Dit is echter een drogreden: De vrijheid van de ene mens eindigt waar de rechten van de andere beginnen. Als zelfbeschikking werkelijk een absoluut recht was, zou moord op een geboren kind net zo goed gerechtvaardigd kunnen worden. Sterker nog, dit gebrekkige argument kan eerder veel sterker worden aangevoerd tégen abortus: waarom zou een ongeboren mens geen recht hebben op lichamelijke integriteit?
De echte strijd: beschermen van de ongeborenen
In plaats van een ‘recht’ op abortus zou er voor de wet een absoluut recht op leven moeten zijn, op z’n minst voor kinderen. Een samenleving die het doden van haar meest kwetsbaren normaliseert, is gedoemd tot moreel verval. Gelukkig groeit wereldwijd de pro-life beweging. Nederland heeft dringend een cultuuromslag nodig – weg van de doodscultuur, terug naar de bescherming van het ongeboren kind.
Laatst bijgewerkt: 26 februari 2025 13:24