Caroline van der Plas van de BoerBurgerBeweging.
Trendbreuk: seculiere partijen keren zich tegen abortusgedram van D66
Abortus was lange tijd een doodverklaard onderwerp. Er werd door de meeste politieke partijen gewoon niet meer over gesproken. Daarin komt verandering. De stilte van het kerkhof is doorbroken. JA21, BBB en Forum voor Democratie laten zich kritisch uit over het pushen van abortus door D66, dat flitsabortus wil invoeren door de bedenktermijn af te schaffen.
Demonstraties tegen 'kindermoord'
Abortus werd in Nederland in 1984 onder strikte voorwaarden legaal gemaakt. In de beginjaren ging dat niet zonder tumult. Er werden regelmatig demonstraties georganiseerd tegen deze ‘kindermoord’. Daarbij sprongen vooral die van de oprichter van Stirezo, de roemruchte pater Jan Koopman, in het oog. Hij beklom zelfs eens een hoge hijskraan met een spandoek en een megafoon, om de misdaad van abortus aan te klagen.
Politiek verzet verzwakte
Ook christelijke politieke partijen boden verzet tegen de steeds progressiever wordende abortuswetgeving, maar dit werd allengs zwakker. Noemde senator Eimert van Middelkoop van de ChristenUnie in 2007 abortus nog een ‘moreel kwaad’, Tweede Kamerlid Carla Dik-Faber maakte zich een jaar geleden vooral zorgen over de ‘polarisatie van het debat’. Het CDA schudde alle pro-life veren van zich af en deed in 2021 enthousiast mee met het zwartmaken van pro-lifers die waken bij abortuscentra.
Stilzwijgen over abortus
Lange tijd gold er stilzwijgen over abortus in de landelijke politiek. De kleine christelijke partijen, vooral de SGP, mochten af toe de christelijke visie verkondigen, zij het steeds minder strijdbaar, maar de overige partijen lieten het onderwerp abortus ongemoeid. Alsof er een akkoord was gesloten om abortus als gegeven te accepteren en het thema simpelweg niet meer aan te snijden. En dat terwijl de wetgeving alsmaar progressiever werd, met bijvoorbeeld de NIPT-test die ervoor zorgde dat er nu bijna geen kinderen meer met Downsyndroom geboren worden.
Tij keerde in Amerika
Deze deken van stilzwijgen kon pro-lifers wel eens het gevoel geven dat er politiek geen succes meer te behalen viel en de strijd tegen abortus verloren was. Maar een paar jaar geleden veranderde dit. Donald Trump ontpopte zich als de meest pro-life president van de afgelopen decennia in Amerika. Hij was als eerste president aanwezig bij de Mars voor het Leven, sprak openlijk over de bescherming van het ongeboren leven en benoemde drie pro-life rechters aan het Hooggerechtshof. Pro-life organisaties in de VS rechtten zelfbewust de rug en verkregen grote invloed, zo blijkt uit de vele pro-life wetten die tientallen Amerikaanse staten de laatste jaren doorgevoerd hebben.
Seculiere partijen uiten kritiek op abortus
Het is goed mogelijk dat deze ontwikkelingen aan de overzijde van de oceaan effect hebben op de Nederlandse politiek. Want iets dat tot voor kort nog ondenkbaar was, gebeurt nu: niet-christelijke partijen ontpoppen zich als kritisch tegenover abortus of zelfs ronduit pro-life!
JA21 wil 24-wekengrens verlagen
Eerst kwam de net-opgerichte partij JA21, van Joost Eerdmans en Annabel Nanninga, met een opvallende passage in het verkiezingsprogramma. Niet alleen wilde de partij onderscheid maken tussen abortus op medische indicatie en abortus om sociaalmaatschappelijke redenen, ook wilde JA21 de 24-weken grens verlagen. “We willen graag het maatschappelijke debat [over abortus] voeren”, stond in het programma. Dat is treffend, want juist aan een maatschappelijk debat over abortus ontbrak het al jaren.
Forum voor Democratie
In januari 2022 ging een andere niet-christelijke partij, Forum voor Democratie, nog een flinke stap verder. In het debat over de afschaffing van de verplichte bedenktermijn in de Tweede Kamer, begon FvD-Kamerlid Pepijn van Houwelingen zijn bijdrage door te stellen dat abortus altijd een ‘tragedie’ is en het ongeboren leven zoveel mogelijk beschermd worden. De partij zou daarom tegen afschaffing van de beraadtermijn stemmen. Van Houwelingen diende zelfs een amendement in om moeders te verplichten eerst een echo van hun kind te zien voordat ze tot abortus mogen besluiten. Zijn partijleider Thierry Baudet publiceerde dezelfde dag deze opmerkelijke tweet:
Caroline van der Plas
Dit is compleet andere taal dan we horen van niet-christelijke partijen als D66, GroenLinks en PvdA, die hun mond vol hebben van vrouwenrechten behalve als de vrouw een ongeboren kind is. Een andere opvallende bijdrage aan het debat kwam van BBB-Kamerlid Caroline van der Plas. Zij zei onomwonden: “…we hebben het wel over een levend wezen dat gewoon wordt weggehaald.” En: “Ik heb zelf twee zoons. Bij een van mijn zoons liet ik een 16-wekenecho maken, ik zag daar gewoon een volgroeid kindje.”
Lilianne Ploumen: 'Vrouwenhaat'
Vanzelfsprekend brachten de bijdragen van met name de FvD, abortusvoorstanders op sociale media tot razernij. Lilianne Ploumen van de PvdA twitterde zelfs over ‘vrouwenhaat’. Hun boosheid is begrijpelijk. De onzichtbaarheid van het ongeboren leven en de stilte van het kerkhof, waarbij abortusvoorstanders zo gebaat zijn, zijn in korte tijd verbroken. En nog wel door mensen die zich ontpoppen als pro-life, maar die niet als ‘ouderwetse christenen’ weggezet kunnen worden.
Lilianne Ploumen van PvdA.
Opiniepeiling: jongeren meer pro-life
Deze kentering is hoopgevend. Het laat zien dat het abortussyndicaat grip verliest op het publieke debat. Sleetse slogans als ‘Baas in eigen buik’ spreken misschien nog wat babyboomers aan, maar niet de nieuwe generatie. Dat zie je in opiniepeilingen. Volgens TNS Nipo is 74 procent van de 55-plussers positief over abortus, terwijl dit bij 18- tot 34-jarigen opmerkelijk lager ligt: 66 procent. Geen aardverschuiving, wel een duidelijke tendens. De pro-abortus media merken dat ook op. “Trendbreuk: jongeren kritischer op abortus dan hun ouders,” kopt Algemeen Dagblad.
Lees ook: Hoopvol nieuws: steun voor abortus neemt wereldwijd af
Actievoeren werkt
De kentering laat ook zien dat vasthoudend actievoeren werkt. Pro-life organisaties als Stirezo hebben decennia de strijd tegen abortus voortgezet, met petities, brieven, lobbywerk en natuurlijk het waken bij abortuscentra. Trouwe pro-lifers gingen door, ondanks de onverholen haat van politici en leugens van journalisten. Zelfs toen alles in wereldlijk opzicht verloren leek. Nu blijkt dat de aanhouder wint, of in ieder geval aan de winnende hand is. Het geeft een zoete nasmaak aan het hysterisch gekrijs van linkse politici over ‘vrouwenhaat’. Het is de retoriek van de wanhoop.
Achilleshiel van het abortussyndicaat
Er is nog een lange weg te gaan naar de totale afschaffing van abortus en de volledige bescherming van ongeboren kinderen. De vijand van het ongeboren kind heeft zich goed georganiseerd en kan rekenen op miljarden subsidies. Tegelijk is dat ook de achilleshiel van de aborteurs en hun lobbyisten: hun zaak geniet kennelijk zo weinig publieke steun dat ze bij de overheid moeten bedelen om geld. Naar het beeld van de Braziliaanse denker en katholieke activist Plinio Correâ de Oliveira: de olifant mag dan nog zo groot en sterk zijn, hij maakt geen kans als een bij hem in zijn oog weet te steken.
Laatst bijgewerkt: 4 februari 2022 11:38