Orgaandonatie is een praktijk met steeds meer moreel bezwaarlijke kanten.
Hoe het Canadese euthanasieregime een toeleveringsketen voor orgaandonaties wordt
Ethici hebben gewaarschuwd dat het oogsten van organen van geëuthanaseerde patiënten kan leiden tot het zetten van druk op mensen om voor de dood te kiezen, zodat hun organen kunnen worden gebruikt door mensen met een betere prognose.
Organen oogsten bij geëuthanaseerde mensen
Het hart van een 38-jarige Canadese man die werd geëuthanaseerd, werd met succes geoogst en gedoneerd aan een 59-jarige Amerikaanse man met hartfalen, aldus The National Post. De zaak benadrukt een groeiende trend: het oogsten van organen van slachtoffers van euthanasie.
Zeven minuten na 'overlijden' start de transplantatie
Een rapport van het University of Pittsburgh Medical Center en het Ottawa Hospital beschrijft de procedure in detail. “Hier rapporteren we het eerste geval van een succesvolle harttransplantatie na MAiD [medisch geassisteerd sterven, red.]”, schreef het medische team. En, nog onheilspellender: “De verstrekking van MAiD en de vaststelling van het overlijden gebeurden in overeenstemming met de Canadese normen. Het overlijden werd binnen zeven minuten na het starten van het MAiD-protocol vastgesteld.”
Lees ook: "Huiveringwekkend": deel van 'hersendode' patiënten leeft mogelijk nog bij orgaandonatie
"Baanbrekend geval"
De Canadees leed aan ALS (of de ziekte van Lou Gehrig) en had aangegeven dat hij zijn organen wilde doneren, maar dit is een “baanbrekend geval van een harttransplantatie na euthanasie”. Volgens The National Post: “Het hart van de overleden donor werd verwijderd, aangesloten op een speciale machine die het hart ‘reanimeert’ of opnieuw op gang brengt om het bloed door de organen te laten stromen en ze warm te houden, en vervolgens naar Pittsburgh vervoerd, waar de transplantatie plaatsvond.”
155 gevallen in Canada
Het oogsten van organen van pas geëuthanaseerde patiënten komt steeds vaker voor; hoewel dit de eerste harttransplantatie is, zijn er al lever-, nier- en longtransplantaties geweest, en “hebben sinds 2016 ten minste 155 mensen in Canada hun organen en weefsels gedoneerd na een door een arts toegediende dodelijke injectie”, hoewel “een aantal artsen bezorgd is dat sommige Canadezen die medisch geassisteerde dood ontvangen, niet daadwerkelijk voldoen aan de criteria van Health Canada voor de procedure”.
Aanzuigende werking
De succesvolle harttransplantatie vormt een stimulans voor herhaling van de procedure. “Hoewel er gegevens over de langere termijn en gegevens over aanvullende gevallen nodig zijn, suggereert dit geval dat veilige harttransplantaties kunnen worden uitgevoerd na MAiD”, aldus het rapport.
Canada is pionier
Voorstanders van het recht op leven – en veel ethici – hebben opgemerkt dat het oogsten van organen van geëuthanaseerde patiënten ertoe kan leiden dat mensen onder druk worden gezet om voor de dood te kiezen, zodat hun organen kunnen worden gebruikt door gezondere mensen of mensen met een betere prognose. Canada heeft al de twijfelachtige onderscheiding behaald om “wereldleider te worden op het gebied van ODE – orgaandonatie na euthanasie”.
Canadese cijfers
Uit een Nederlands onderzoek bleek dat van de 286 gevallen van ODE tot 2021, 136 gevallen Canadees waren. Uit gegevens van het CIHI blijkt dat 235 mensen “toestemming hebben gegeven voor het doneren van hun organen” nadat ze door euthanasie waren gedood, en dat van de 894 geëuthanaseerde donoren 7 procent hun organen heeft afgestaan voor donatie en dat 5 procent van de orgaantransplantaties in 2024 gebruik heeft gemaakt van organen van geëuthanaseerde Canadezen.
Controverse duurt voort
The National Post merkte op dat, zelfs nu de praktijk steeds gebruikelijker wordt, de controverse rond het proces voortduurt: "Hoe en wanneer mensen die MAiD aanvragen, benaderd moeten worden over orgaandonatie, is echter controversieel en verschilt per regio in Canada, aldus het overzichtsartikel. Orgaandonatieorganisaties in Ontario en British Columbia bevelen aan dat mensen die MAiD aanvragen, 'benaderd worden en geïnformeerd worden over de mogelijkheid van orgaandonatie.'"
'Autonomie negatief beïnvloed'
"In andere provincies, zoals Alberta en Manitoba, wordt mensen niet gevraagd naar orgaandonatie, tenzij ze zelf het gesprek aangaan. 'Door patiënten niet te informeren over de mogelijkheid van donatie, kunnen ze worden belemmerd om de mogelijkheid van orgaandonatie te onderzoeken en kan hun autonomie negatief worden beïnvloed, terwijl het informeren over deze mogelijkheid kan leiden tot onnodige maatschappelijke druk om te doneren, en de wens om donor te worden kan een drijfveer zijn voor het verzoek om MAiD', schreven de auteurs van het overzichtsartikel."
Het gevoel een last te zijn
De auteurs waarschuwen zelfs dat “sommige patiënten het gevoel kunnen hebben dat ze een last zijn voor hun familie en vrienden en gemotiveerd kunnen zijn om MAiD te ondergaan om deze last te verlichten”, en stellen dat zowel degenen die de patiënten beoordelen als degenen die hen doden, alert moeten zijn op “mogelijke aanwijzingen dat de patiënt zich op de een of andere manier onder druk gezet voelt om door te gaan met MAiD of MAiD en orgaandonatie”.
Mogelijke overtreding van de wet
Gezien de lakse houding van de Canadese MAiD-beoordelaars tot nu toe – en het feit dat tot een kwart van de “MAiD-verstrekkers” in Ontario mogelijk het wetboek van strafrecht heeft overtreden – is het zeer onwaarschijnlijk dat beoordelaars in dit opzicht te vertrouwen zijn.
Cocktail van geneesmiddelen
In 2011 publiceerde het medische tijdschrift Applied Cardiopulmonary Pathophysiology een beschrijving van hoe verschillende gevallen van ODE werden uitgevoerd: "Donoren werden enkele uren voor de geplande euthanasieprocedure in het ziekenhuis opgenomen. In een kamer naast de operatiekamer werd een centraal veneuze lijn geplaatst. De donoren werden onmiddellijk voorafgaand aan de toediening van een cocktail van geneesmiddelen door de behandelende arts, die instemde met de euthanasie, gehepariniseerd [een geneesmiddel om de levensvatbaarheid van de organen te behouden].
'Doodverklaard'
"De patiënt werd door drie onafhankelijke artsen dood verklaard op basis van cardiorespiratoire criteria, zoals vereist door de Belgische wetgeving voor elke orgaandonor ... De overledene werd vervolgens snel overgebracht, op de operatietafel gelegd en geïntubeerd [ter voorbereiding op de orgaanverwijdering]."
Lees ook: Orgaandonatie: hoelang blijft de fictie van 'hersendood' nog bestaan?
Emotioneel kwetsbare slachtoffers
“Sta eens stil bij de enorme omvang van wat hier is gebeurd”, schreef ethicus Wesley J. Smith destijds. “Vier mensen – die niet op sterven lagen – werden gedood en vervolgens snel naar een operatiekamer gereden om hun organen te verwijderen. Drie van de donoren hadden te kampen met neuromusculaire aandoeningen – mensen die vaak te maken hebben met sociale isolatie en discriminatie – en één was geestelijk ziek."
Ultieme zelfbeschadiging
Het is bijzonder bitter ironisch dat deze laatste patiënt chronisch zelfbeschadigend was en dat de ‘behandeling’ daarvoor bestond uit een bereidwillig team van professionals dat klaar stond om hem de ultieme schade toe te brengen.”
Dit artikel verscheen eerder op lifesitenews.com.
Laatst bijgewerkt: 8 oktober 2025 09:23
