Voorwaarts naar de volgende fase in de Pro-Life kruistocht
Tijdens deze 50e jaarlijkse Mars voor het Leven in Washington, D.C., viert de American Society for the Defense of Tradition, Family and Property (TFP) de omverwerping van de beruchte Roe v. Wade beslissing met alle pro-life menigten in het hele land. Na zoveel jaren marcheren hebben we de vreugde het onmogelijke mogelijk te zien worden. God heeft onze inspanningen gezegend, en dit eerste doel is bereikt. De beslissing van Dobbs heeft de pro-leven beweging aangewakkerd en pro-abortusisten wereldwijd gedemoraliseerd.
Vernietiging Roe v. Wade is het begin, niet het einde
Terwijl de euforie over de omverwerping van Roe v. Wade afneemt, dringt de realiteit van de komende strijd door. De nederlaag van Roe was een enorme stap voorwaarts. Maar het was slechts een stap - er zijn er nog veel meer nodig als Amerika abortusvrij wil worden en wil terugkeren naar een morele orde. De resultaten van de tussentijdse verkiezingen tonen inderdaad aan dat alleen het feit dat het Hooggerechtshof eindelijk Roe v. Wade heeft vernietigd, de publieke opinie niet wezenlijk heeft veranderd. De patstelling tussen de vurige aanhangers van de twee partijen duurt voort met een beslissend midden tussen hen. Elke verdere ontwikkeling moet de slopende strijd omvatten om dit midden te overtuigen zich te verzetten tegen het afslachten van onschuldigen. Dit is het moment om de aanval in te zetten, niet om compromissen of zelfgenoegzaamheid na te streven. De weg naar bijkomende overwinningen vereist een nieuwe fase in de pro-life strijd die het pro-abortus standpunt volledig zal ondermijnen.
De eerste les van de overwinning van Dobbs: voor God is niks onmogelijk
De overwinning van Dobbs bereidde de weg voor de volgende fase met drie waardevolle lessen uit de lange strijd om Roe omver te werpen. De eerste les is het onweerlegbare bewijs dat dingen die onmogelijk worden geacht, toch kunnen worden gedaan. De inspanningen en vooral de gebeden bewezen dat bij God alles mogelijk is. We mogen er niet aan twijfelen dat als Roe omver werd geworpen, dat dan ook alle abortus in onze tijd kan worden uitgebannen. De omverwerping van Roe v. Wade heeft inderdaad aangetoond dat geen enkele menselijke regel "vaste" wet is. Met betrekking tot abortus kan slechts één wet nooit veranderd worden. Die luidt: "Gij zult niet doden."
Lees ook: Waarom hebben velen een hekel aan de Mars voor het Leven?
De tweede les: abortusvoorstanders zwakker dan ze lijken
De tweede les is dat de tegenstander kwetsbaar en zwak is. De pro-abortus kant heeft nog steeds een overweldigend voordeel in termen van geld, media en steun van het establishment. De media doen er alles aan om de dominante maar valse verhalen van "reproductieve vrijheid" en "vrouwenrechten" te promoten. Deze voordelen zijn echter uitgewist door de afzichtelijkheid van abortus die abortusvoorstanders zo hard proberen te verbergen. De ouder wordende pro-abortus activisten slaagden er niet in voldoende nieuwe radicale rekruten voor hun zaak aan te trekken. Het Dobbs-besluit toonde de zwakte van het pro-abortus establishment wanneer het geconfronteerd werd met een vurige en toegewijde tegenstander.
De derde les: de aanhouder wint
Een laatste les laat zien dat doorzettingsvermogen en vasthoudendheid van vitaal belang zijn in deze strijd. De tragische uitspraak van het Hooggerechtshof in 1973 was bedoeld om de abortuskwestie definitief te regelen, waarbij verwacht werd dat het verzet zou wegebben. De meesten dachten dat abortus geleidelijk zou worden geaccepteerd, zoals in veel Europese landen gebeurde. Maar de aanhoudende inspanningen en gebeden van pro-life krachten (meestal vrouwen) keerden het tij. De beweging veranderde de termen van het debat van een kwestie van vrouwengezondheid in een moreel dilemma. Ontelbare mensen veranderden van gedachten. De pro-life beweging verzamelt jaarlijks honderdduizenden demonstranten (waaronder veel jongeren) in de hoofdstad tijdens de Mars voor het Leven. Het mobiliseert activisten in het hele land. Dit levendige Amerikaanse model inspireert pro-lifers wereldwijd. Op elk gebied waren pro-lifers de zelfgenoegzame linkse partijen te slim af, zodat Roe v. Wade na 49 jaar terecht naar de prullenbak van de geschiedenis werd verwezen. In de hoofden van talloze pro-abortusisten leeft het gevoel van een onvoorstelbare nederlaag.
Pro-life 2.0
De volgende fase van de pro-life strijd stelt een andere "onmogelijke" taak voor die gebeden en inspanningen weer mogelijk moeten maken. Deze bestaat uit het meedogenloos aanvallen van de hoofdoorzaak van abortus - de seksuele revolutie. Deze revolutionaire gebeurtenis zette de Amerikaanse moraal op zijn kop en bereidde het terrein voor op het beruchte abortusbesluit van 1973. Het creëerde een apocalyptische sociale vernietiging door op brute wijze de gevolgen van de seksuele daad - het afslachten van de ongeboren, ongewenste baby - te elimineren. Zo werden de sluizen opengezet voor allerlei vormen van sensualiteit en seksuele afwijking.
De wortel van het probleem
Zolang deze poorten open blijven, zal abortus met voorbedachten rade niet worden overwonnen. Het is niet genoeg om het water uit een snel zinkend schip te pompen. We moeten de gaten dichten die het water binnenlaten. Die gaten zijn de verwoestingen van de seksuele revolutie. De pro-life beweging moet het offensief opnemen in de grote cultuuroorlogen die nog steeds woeden in Amerika en andere landen. Het gaat er niet om het abortusvraagstuk op te geven, maar alleen de reikwijdte ervan te vergroten. De zaak van Amerika's ongeborenen sluit natuurlijk aan bij een uitgebreid moreel wereldbeeld om dat van de tegenstander te bestrijden.
Leren van de eenheid van de oppositie
Het Dobbs besluit maakt duidelijk dat het debat niet alleen over abortus gaat. Links is in woede uitgebarsten over de uitspraak. Dobbs vindt zijn weg in zoveel discussies die niet specifiek met abortus te maken hebben. We moeten er dus van overtuigd zijn dat deze tegenstanders een gemeenschappelijk materialistisch en seculier wereldbeeld delen dat verder reikt dan de abortuskwestie. Inderdaad, de diverse ideologieën van links komen uiteindelijk allemaal samen als één. De katholieke denker en man van actie, prof. Plinio Corrêa de Oliveira, vergelijkt de eenheid van dit liberale wereldbeeld met de eenheid van duizend individuele brandende bomen die samenkomen in het inferno van een bosbrand.
Lees ook: Vijf cruciale lessen uit het tumult na Roe v. Wade
‘Vasthouden aan pro-life principes’
Dienovereenkomstig versmelt de abortuszaak op natuurlijke wijze met de lhbt-agenda die alles wat immoreel en seksueel is regelt. Dit verklaart ook waarom abortus radicale steun vindt in alle tinten van politiek links. Religieus links schaart zich achter abortus, evenals satanisten, die het zien als een "sacrament". In het licht van de eenheid van links, moet de pro-life beweging zich natuurlijk verenigen om alle cultuuroorlogskwesties aan te pakken. Door standvastig en consequent vast te houden aan de pro-life principes, bevinden we ons in een goede positie om het kernprobleem aan te pakken en zo te helpen de gaten in het schip van de samenleving te dichten.
Wat er nodig is
Een post-Roe Amerika moet dus de hele seksuele revolutie verwerpen. Van anticonceptie en ‘scheiding zonder schuld’ tot de huidige lhbt-agenda in al zijn morele gruwel. Net zoals pro-life Amerikanen niet kunnen rusten zolang abortus legaal blijft in welk deel van het land dan ook, moet een Amerika na Joe niet rusten totdat elke morele vernietiging die door de seksuele revolutie is veroorzaakt, is teruggedraaid. We moeten erkennen dat abortus het gevolg is van een diepgaande opstand tegen Gods morele wet. De maatschappij zal geen echte vrede of orde kennen totdat deze rebellie de kop is ingedrukt.
Dwaasheid blootleggen
We moeten de dwaasheid blootleggen van deze revolutie die ontelbare levens heeft verwoest, onnoemelijk veel gezinnen heeft gebroken en hele gemeenschappen heeft ontwricht. We moeten vooral het voorstel verwerpen dat de volgende fase van de strijd voor het leven uitsluitend moet bestaan uit het verstrekken van economische voordelen aan alleenstaande moeders die het moeilijk hebben. Hoe belangrijk dit werk ook is, het zal de onderliggende morele problemen niet oplossen. In plaats daarvan leidt het de aandacht af van de morele contrarevolutie die moet plaatsvinden.
Een morele contrarevolutie
Onze uitdaging is om een morele contrarevolutie voor te stellen die ervoor zorgt dat elk kind een vader en moeder heeft en opgroeit in een gezonde gezinssfeer. Zij zal aandringen op een christelijke moraal en zonden van onzuiverheid afwijzen. Een dergelijke maatschappij is de beste garantie voor een abortusvrije wereld. Daarom moeten wij ons niet alleen verzetten maar ook voorstellen doen. Ons plan kan niet alleen abortus met voorbedachten rade elimineren, maar moet een vrije samenleving opbouwen, gebaseerd op christelijke principes die het herstel van gezinnen en gemeenschappen zal vergemakkelijken.
Terug naar de verheven idealen
Dit houdt in het handhaven van de natuurlijke relaties die de christelijke beschaving hebben geïnspireerd. We moeten bescheidenheid en zuiverheid belonen. We moeten het ware huwelijk (de levenslange verbintenis van één man en één vrouw met uitsluiting van alle anderen) en de wederzijdse trouw van de echtgenoten handhaven, prijzen en belonen. We moeten het nobele enthousiasme voor zuiverheid en maagdelijkheid bij jonge mannen en vrouwen herstellen. Al deze maatregelen zijn in overeenstemming met de menselijke natuur en brengen het beste in de mens naar boven. Met dezelfde vastberadenheid die leidde tot de nederlaag van Roe, moet de pro-life beweging deze verheven doelen nastreven die de eenheid van links in haar promotie van abortus ondermijnen. We moeten deze verheven idealen opnieuw voorstellen aan de jongere generaties die door abortus en de seksuele revolutie zijn verwoest. Inderdaad, zij verlangen ernaar.
Met Gods hulp kan het gedaan worden.
Sommigen zeggen dat dit niet kan gebeuren. Een dergelijke contrarevolutie ligt buiten het bereik van een wereld die zo verslaafd is aan promiscuïteit en onreinheid. We werden in 1973 na Roe v. Wade met soortgelijke beweringen geconfronteerd. Op degenen die zeggen dat het niet kan, kunnen we antwoorden dat het al eens is gedaan en dus opnieuw kan worden gedaan... en snel. Maar terwijl we onze inspanningen vergroten, zouden we dwaas zijn als we God niet aanriepen om het speelveld gelijk te maken en onze wanverhouding met de tegenstander te compenseren. God en zijn genade hebben ons door de jaren heen gesteund. Hij zal dat blijven doen, maar alleen als we Hem erom vragen.
De volgende fase van de kruistocht
De inspanning is gemakkelijker omdat de hele liberale orde die ons Roe v. Wade gaf aan het afbrokkelen is. Lijdend onder de gevolgen van het leven in een zondige maatschappij zonder God, zoeken mensen naar oplossingen buiten het liberale kader. Laten we dit jaar in de mars God danken voor de overwinning van Roe v. Wade. Laat het ons katapulteren naar de volgende fase van de kruistocht voor het leven. Moge God onze wettelijke en vreedzame actie gebruiken om harten en geesten te veranderen, en moge deze morele contrarevolutie zegevieren.
Dit artikel verscheen eerder op TFP.org
Laatst bijgewerkt: 20 januari 2023 14:04