Dokter Ellen Wiebe geniet van haar werk, dat het doden van (ongeboren) mensen is. Bron afbeelding: lifesitenews.com
Canadese arts vertelt hoe leuk ze het vindt om mensen te euthanaseren
Dr. Ellen Wiebe verwerpt het argument van gehandicaptenrechtenorganisaties dat ze kwetsbaar zijn en dat euthanasie vaak gepaard gaat met sociale druk en zelfs dwang.
Koelbloedige dokter
In de onlangs verschenen BBC-documentaire Better Off Dead? interviewde gehandicaptenrechtenactiviste Liz Carr Dr. Ellen Wiebe, Canada's meest beruchte euthanasiedokter. Wiebe is ook aborteur en activist bij Dying With Dignity, de euthanasielobbygroep die de mogelijkheden voor hulp bij zelfdoding in Canada nog verder wil uitbreiden. Wiebe's poging om Canada's euthanasieregime te verdedigen mislukte toen ze tijdens haar interview lachte en glimlachte terwijl ze het beëindigen van het leven van patiënten besprak.
Genot in de dood
"Ik hou van mijn werk," vertelde ze Carr. "Ik ben altijd graag dokter geweest en ik heb meer dan 1.000 baby's ter wereld gebracht en voor gezinnen gezorgd, maar dit is het allerbeste werk dat ik de afgelopen zeven jaar heb gedaan. En mensen vragen me waarom, en ik denk, nou, dokters houden van dankbare patiënten, en niemand is dankbaarder dan mijn patiënten nu en hun families." Haar euthanasiepatiënten, moet worden opgemerkt, zijn dood. Zoals een verontruste toeschouwer op sociale media opmerkte: "Een beetje te veel genieten van haar werk, vond ik." Veel anderen waren het daarmee eens.
Voor de beul is iedereen gelijk
Carr heeft Wiebe meerdere keren onder druk gezet over de bedreiging die euthanasie vormt voor kwetsbare bevolkingsgroepen, maar Wiebe wilde daar niets van weten. "Ik heb zeker mensen ontmoet die niet meer gehandicapt zijn dan ik die zeggen dat het leven in deze staat niet acceptabel is," zei ze. "En ik zou zeggen: 'Hm, jij en ik zijn verschillend.' Maar niet anders in de zin van dat we enige controle willen hebben." Carr reageerde: "Ik maak me zorgen dat het geven van de optie en het recht aan een groep mensen een andere groep mensen in gevaar brengt. Maar ik heb niet het gevoel dat jij dat als een zorg ziet."
Zelfdoding niet vrijwillig
Carr heeft gelijk. "Wat je zegt is dat je om kwetsbare mensen te beschermen anderen veroordeelt tot ondraaglijk lijden," zei Wiebe. "Maar ik ben zo blij, zo blij dat ik een Canadees ben en dat we deze wet hebben zodat mensen daarvoor kunnen kiezen of niet. Maar om te zeggen dat iemand zo moet lijden is gewoonweg wreed." Kortom, Wiebe verwerpt de stelling van gehandicaptenrechtenorganisaties dat ze kwetsbaar zijn en dat sociale druk en zelfs dwang vaak gepaard gaan met euthanasie.
Lees ook: Onderzoek naar de redenen voor een abortus uitermate belangrijk
Dokter negeert onderzoek
Volgens een lang verslag gepubliceerd in The New Atlantis door Alexander Raikin getiteld No Other Options, werd een suïcidale man die te horen kreeg dat hij niet in aanmerking kwam omdat hij geen ernstige ziekte had en "niet in staat was geïnformeerde beslissingen te nemen over zijn eigen persoonlijke gezondheid" goedgekeurd door Wiebe, die hem naar Vancouver vloog en hem daar doodde. "Het is het meest lonende werk dat we ooit hebben gedaan", vertelde Wiebe aan collega-artsen in 2020. Wiebe heeft verdedigd dat mensen die alleen lijden aan psychische aandoeningen ook in aanmerking komen voor euthanasie.
Holocaustoverlevende vermoord
En dan is er Wiebe's antwoord in een MAiD-congres [red. "Medical Assistance in Dying"], als antwoord op de vraag wat artsen moeten doen met een patiënt die zich lijkt te verzetten tegen euthanasie. Ze stelde grinnikend voor om de patiënt te verdoven. Kijk zelf maar: In 2017 sloop dr. Ellen Wiebe een Joods verpleeghuis binnen dat euthanasie niet toestaat om een 83-jarige man een dodelijke injectie te geven. De Holocaustoverlevenden die in het tehuis verbleven, waren begrijpelijkerwijs geschrokken van deze gebeurtenis en het ontzette personeel diende een klacht in tegen Wiebe bij het College of Physicians and Surgeons of British Columbia. De klacht tegen haar werd verworpen op grond van het feit dat MAiD legaal is in Canada en dat Wiebe de wet dus niet had overtreden.
Het geweten schreeuwt
Het is interessant dat zoveel mensen zich zo ongemakkelijk voelden bij de vrolijkheid waarmee Wiebe haar werk deed. Zelfs veel voorstanders van euthanasie vonden dat ze er op de een of andere manier plechtiger en bedachtzamer over moest zijn. Maar waarom? Als euthanasie - doden - gezondheidszorg is, waarom zou ze haar patiënten dan niet vrolijk wegsturen? Misschien is het ongemak in haar opgewekte houding - het feit dat ze het beëindigen van levens aan beide uiteinden van het levensspectrum de moeite waard vindt - omdat we diep van binnen weten dat er iets grondig mis is met de normalisering van gemedicaliseerd doden. Dat ongemak zou wel eens het geweten kunnen zijn dat spreekt. We moeten goed luisteren.
Dit artikel is eerder gepubliceerd op lifesitenews.com
Laatst bijgewerkt: 20 juni 2024 07:03