(Foto: Wikimedia)
Chili's radicaal-linkse referendum lijdt een duidelijke, verpletterende en definitieve nederlaag
Het constitutionele referendum van 4 september in Chili was een duidelijke les die een overweldigende nederlaag betekende voor de voorstellen van radicaal links. De keuze was eenvoudig: Goedkeuring of verwerping van een grondwet met 388 artikelen, opgesteld door een constitutionele conventie die volledig werd gedomineerd door extreem-linksen die totaal onwetend waren op het gebied van het constitutionele recht.
Antecedenten
De tekst van de voorgestelde grondwet was de meest radicale toepassing van wat professor Plinio Corrêa de Oliveira beschreef als de Vierde Revolutie in zijn essay Revolutie en contrarevolutie. Het referendum volgde het programma van de Vierde Revolutie en stelde een combinatie voor van afschaffing van de staat en volledige controle over de economie via autonome en gedecentraliseerde micro-organisaties.
Schone lei
Wie niet vertrouwd is met het voorstel tot grondwetswijziging, zal het moeilijk hebben om een oordeel te vellen over deze diepgaande "hergrondvestingsrevolutie", die voorstelt om "vanaf nul te beginnen". De overgrote meerderheid van de opstellers behoorde tot extreem links dat zich voor het eerst verzamelde tijdens de protestbeweging die op 18 oktober 2019 begon onder namen als "sociale revolte" of "het ontwaken van Chili".
Vooruitgang zonder compromissen
Radicaal links werd aangemoedigd door zijn meerderheid in de Constitutionele Conventie en de verkiezing van zijn presidentskandidaat Gabriel Boric. De opstellers van het document geloofden dat de weg vrij was om "vooruitgang te boeken zonder compromissen". Zij konden een nieuwe en extreem egalitaire grondwet opleggen die Chili op weg zou zetten naar de eliminatie van elk restant van de christelijke en organische samenleving in de komende decennia.
De toondove Conventie
De publieke opinie werd zich echter bewust van het partijdige karakter van de Conventie gedurende het jaar dat de grondwet werd opgesteld. Men merkte dat de leden totaal niet op hun taak waren voorbereid. Ze stelden steeds absurdere eisen en waren verwikkeld in gênante persoonlijke situaties en schandalen. Te midden van deze incompetentie voerden de extremistische leden van de Conventie ook radicaal linkse bepalingen in. Zo verwijderde de meerderheid van het land zich geleidelijk aan van links. Links ging echter door met zijn ideologische gedram en realiseerde zich niet welke diepe kloof ze aan het graven waren tussen zichzelf en de echte natie.
Lees ook: Grote pro-life overwinning in Chili
Het programma van de Conventie
Het programma van links omvatte:
- Abortus op verzoek zonder gewetensbezwaren van artsen, terwijl de rechten van dieren en het milieu worden vastgelegd.
- Het bevestigen van binnenlandse multinationaliteiten en bescherming van inheemse "cosmo-visioenen" en beheer van natuurlijke grondstoffen door "inheemse volkeren".
- Afschaffing van de garanties op het recht van privé-eigendom, beperking van de vrijheid van ouders om hun kinderen op te voeden, vaststelling van seksuele en "gender"-rechten, beperking van het recht om de ware godsdienst te belijden, beperking van het recht om privéscholen te openen en afschaffing van de rechterlijke macht en de senaat.
- het nationaliseren van waterrechten, het beperken van de exploitatie van mijnen en landbouwgrond, het beëindigen van de noodtoestand ter bescherming tegen terrorisme, het hervormen van de Carabineros [nationale politie voor rechtshandhaving], het verlenen van gratie aan alle personen die zijn veroordeeld voor de rellen van oktober 2019, en een groot aantal andere maatregelen.
In de 388 artikelen van de ontwerpgrondwet worden alle politieke, sociale en economische kaders die in twee eeuwen van onafhankelijkheid zijn opgebouwd, letterlijk tot puin gereduceerd. Niets zou overeind blijven bij de heroprichting. Als een nieuwe versie van Cambodja's Rode Khmer vonden de radicalen het nodig de Chileense samenleving te heropvoeden met een zelfsturende socialistische formule die elke ongelijkheid en zelfs het kleinste restje gezag volledig zou vernietigen.
Gesteund door president Boric
Toen de Constitutionele Conventie eenmaal voorbij was, zette de regering van Gabriel Boric, ondanks haar verplichting om neutraal te blijven, alle staatsmiddelen in om ervoor te zorgen dat de tekst zou worden goedgekeurd. Twee maanden lang steunde het hele staatsapparaat de JA-stem. De linkse regering steunde de ontwerpgrondwet met rondleidingen, toespraken, de massale verspreiding van exemplaren van de ontwerpgrondwet en ministeriële verklaringen.
Een duidelijk signaal van de bevolking
De dobbelsteen was echter al geworpen. De nationale opinie was in overgrote meerderheid tegen het voorstel en maakte dit op 4 september op verrassend categorische wijze kenbaar. Noch de meest pessimistische verwachtingen van de socialistische regering, noch de meest optimistische van de tegenstanders van de tekst hadden verwacht dat 62% van de kiezers NEE zou stemmen in een historisch hoge opkomst van in totaal acht miljoen kiezers. Na de uitslag toonden de lange gezichten van de JA-vertegenwoordigers en agitatoren in het epicentrum van de sociale protestdemonstraties op het Plaza Italia duidelijk hun verwarring. De uitslag richtte grote schade aan bij links. Sommige conclusies waren bijzonder pijnlijk. Zo scoorde de NEE-stem in de tien armste districten van het land hogere percentages dan in de tien rijkste districten. De steun voor het NEE in de tien armste gemeenschappen van het land bereikte 77%. In de tien gemeenschappen met de minste armoede won het NEE nog steeds met 67,89%.
Ook inheemse stammen tegen
Aangezien links binnenlandse plurinationaliteit onder de inheemse stammen propageerde, waren de resultaten van het referendum bijzonder pijnlijk vanwege het hoge steunpercentage voor het NEE in gemeenschappen met hogere percentages mensen van Mapuche-afkomst. Araucania (het gebied waar het grootste deel van de bevolking zich identificeert als Mapuche) was de tweede regio van Chili, met het hoogste percentage stemmen voor het NEE, namelijk 73,69%. Het JA kreeg in hetzelfde gebied slechts 26,31% van de stemmen.
Een definitief resultaat?
Niets is definitief in het politieke leven van naties. Verschillende stromingen en opties beïnvloeden voortdurend de grillen en neigingen van hun leden. Maar ondanks de broosheid van menselijke beslissingen zal het niet gemakkelijk zijn dit resultaat terug te draaien. De historisch hoge deelname aan het referendum, het aanzienlijke verschil in stemmen tussen de twee opties, de inzet van de regering voor het JA, het radicale karakter van het voorstel en de verwachtingen van het internationale socialisme vormen een geheel van omstandigheden die wij niet aarzelen als historisch te beschouwen.
Het gevaar is nog niet geweken
Links zal tijd en veel sluwheid nodig hebben om dit resultaat terug te draaien, want de kiezers zijn wakker en waakzaam. De toekomst zal uitwijzen of zij de publieke opinie kan afstompen door te rekenen op de onvermijdelijke medewerking van "medereizigers" en "nuttige onschuldigen". Het zou ook steun kunnen zoeken bij de zogenaamde "centrum-rechtse" en linkse kerkelijke kringen, die steeds minder "onschuldig" en meer "nuttig" zijn. In zijn essay, Revolutie en contrarevolutie, waarschuwde Prof. Corrêa de Oliveira voor de rol van "de twee snelheden van de revolutie": Men zou kunnen zeggen dat de snellere bewegingen nutteloos zijn, maar dat is niet het geval. De explosie van deze extremismen werpt een norm op en creëert een vast doelwit waarvan juist het radicalisme de gematigden fascineert, die er langzaam naartoe oprukken. Zo schuwt het socialisme het communisme, dat het in stilte bewondert en naar toe neigt.
Ook ‘gematigd’ socialisme is gevaarlijk
Het zal dus niet verbazen dat op het nationale toneel "langzame-mars" revolutionairen opduiken, die een nieuwe grondwetstekst voorstellen, die minder radicaal is in zijn onmiddellijke eisen, maar op lange termijn tot dezelfde formule van zelfbeheer leidt. degenen die waken over de belangen van de christelijke beschaving in Chili moeten de nieuwe sirenes die oproepen tot een "gematigd" socialistische consensus aan de kaak stellen.
Onder de bescherming van de Maagd van de Berg Karmel
Degenen onder ons die sinds oktober 2019 stap voor stap dit revolutionaire proces volgen dat ons land ondermijnt, hebben de volgende componenten waargenomen: De mentaliteit "van de overste van het koninkrijk van de lucht, de geest die nu aan het werk is in hen die ongehoorzaam zijn" (Efeziërs 2:2), al degenen die dit proces onder dekking van de duisternis bevorderen en de zichtbare uitvoerders ervan. Elk verzet tegen dit revolutionaire proces moet zijn primaire steun putten uit haar, die als enige alle ketterijen uitroeit. "Verheug u, o Maagd Maria, Gij alleen hebt alle ketterijen in de hele wereld vernietigd!" zegt het Kleine Officie van Onze Lieve Vrouw. Voor het referendum vertrouwden we ons aan haar toe en vroegen haar om hulp. We danken haar nu voor haar tussenkomst en vertrouwen de christelijke toekomst van dit land toe aan de moederlijke bescherming van onze patrones onder de aanroeping van Onze Lieve Vrouw van de Berg Karmel.
Dit artikel verscheen eerder op tfp.org.
Laatst bijgewerkt: 5 oktober 2022 15:12