De straat op tegen abortus in Den Haag en Rotterdam: Bemoedigende politici en abortusverdriet
De derde dag van onze zesdaagse pro-life straatcampagne door Nederland en Vlaanderen bracht ons eerst naar Den Haag en later naar Rotterdam. Het werd opnieuw een dag vol indringende gesprekken, scherpe confrontaties en ook ontroerende momenten waarin mensen hun hart openden.
Kamerleden spreken steun uit
Een van de vrijwilligers die deelnam aan onze straatcampagne in Den Haag was Hugo Bos, de voormalige campagneleider van Stirezo Pro Life. Toen we tegenover de Tweede Kamer actievoerden, kwamen meerdere Kamerleden naar buiten om steun te betuigen. Chris Stoffer, lijsttrekker van de SGP, en FvD-Kamerleden Gideon van Meijeren en Pepijn van Houwelingen staken ons allen een hart onder de riem. Ook PVV-Kamerlid Chris Faddegon schudde Bos de hand. Hij vertelde de voormalige campagneleider van Stirezo Pro Life dat de PVV unaniem tegen de D66-initiatiefnota om van abortus een ‘mensenrecht’ te maken heeft gestemd, wat een grote opsteker is omdat de partij zich in haar verkiezingsprogramma niet uitlaat over abortus.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Samen kunnen we de abortusstrijd winnen. De stilte rond ongeboren kinderen is oorverdovend, maar u kunt die doorbreken. Stirezo Pro Life zet zich in voor hun recht om te leven, en uw donatie versterkt die missie. Geef nu, want elk moment dat u wacht, kan een moment te lang zijn voor een kostbaar kind. Maak het verschil!
“Ik ben een afvallige!”
Iets verder doorgelopen in Den Haag deelden we flyers uit, onder andere aan een ouder echtpaar. De man die op het eerste gezicht kalm leek, reageerde opeens furieus: “Had je moeder jóu maar geaborteerd!”, riep hij naar een van ons. We besloten voor hem te bidden. Even later ontmoetten we een man die zich katholiek noemde, maar onze standpunten scherp bekritiseerde. Hij vroeg of er bewijs is voor Gods bestaan. Toen we verwezen naar de heilige Thomas van Aquino en zijn vijf wegen riep de man tot onze verbazing uit: “Ik ben een afvallige!” waarna hij zich omdraaide en tegen een voorbijganger zei: “Volgens hen ben ik een afvallige.” Die konden wij ook niet helemaal volgen.
Scheldende vrouwen, dreigende mannen
Afijn, het duurde niet lang voor zich weer een grote groep tegendemonstranten had verzameld. Tijdens deze tegenmanifestatie werden we uitgescholden door een groepje vrouwen. Hun hysterische geschreeuw en gekrijs maakte weinig indruk op ons, en dat leken ze op een gegeven moment door te hebben. Achter hen stonden twee mannen die gebaren maakten alsof ze een geweer op ons richtten en afvuurden. Doelden ze daarmee op Charlie Kirk die onlangs werd vermoord? Zulke vijandigheid bevestigt opnieuw de diepe geestelijke strijd die rond abortus woedt. Het was tijd om naar het volgende strijdtoneel te trekken: Rotterdam.
“Moet ik God om vergeving vragen?”
Eenmaal daar aangekomen spraken we met een professor van de Erasmus Universiteit. Zij had enkele jaren geleden onderzoek gedaan naar de pro-life beweging. Zij nam onze flyer door vlak voordat zij college zou geven over hetzelfde onderwerp. Een andere vrouw barstte in weeklagen uit: “Nederland is zichzelf aan het afslachten door middel van abortus.” Helaas konden we deze vrouw geen ongelijk geven. Een andere vrouw vertrouwde ons toe dat zij ooit een abortus had gepleegd en daar nog altijd spijt van had. Ze vroeg: “Moet ik God om vergeving vragen?” Een van ons antwoordde eenvoudig: “Ja, je moet God om vergeving vragen.” Zelfs voor een zonde zo gruwelijk als abortus is genade te ontvangen.
Lees ook: Moeders delen krachtige pro-life getuigenissen tijdens Canada's March for Life
Nog meer tragiek
Een militair confronteerde ons met een aangrijpend verhaal. Hij vertelde dat hij en zijn vrouw de dag ervoor een abortus hadden laten uitvoeren na medisch advies. Waren we hem maar een dag eerder tegengekomen. Dit verhaal stemde ons droevig. Hij vroeg: “Wat zou u doen als u in mijn plaats was?” Ons antwoord luidde: “Ik zou een moreel kompas aan uw leven toevoegen, namelijk de Kerk. Breng de arts naar de priester, leg alles uit en laat hen beslissen.” Met een bedrukt gezicht bedankte hij en ging verder.
Camera vernield
Naast deze diepe gesprekken werden we ook lastiggevallen, zeker tegen het einde van onze campagne. Een vrouw spoot water in het gezicht van een van ons, terwijl een man later zelfs een van onze camera’s vernielde. Toch ervaren wij dat deze ontmoetingen vrucht dragen. Want zoals een vrouw bij het station zei, nadat zij een flyer aannam: “Eerder vandaag had ik een discussie over abortus en ik wist niet wat ik moest zeggen. Toen ontmoette ik jou. Je kwam uit de hemel.”
Laatst bijgewerkt: 25 september 2025 22:31