Pro-abortus links verklaart: Zeg niet meer "Mijn Lichaam, Mijn Keuze"
De volgende keer dat je "mijn lichaam, mijn keuze" hoort schreeuwen, zou het goed zijn om de activisten er beleefd aan te herinneren dat ze geen "mijn keuze" meer mogen zeggen - het beledigt vrouwen. Activisten met kennis van zaken gebruiken nu bijvoorbeeld een nadrukkelijker en onhandiger "mijn lichaam, mijn beslissing". Dit is ook wat linkse demonstranten schreeuwden terwijl ze naar de Senaat liepen om te vragen om abortus "rechten" op 11 mei vorig jaar.
Geschrapt uit hun lexicon
Het is officieel. De linkse site The New Republic meldt dat Planned Parenthood en radicale feministen het gebruik van "keuze" uit hun lexicon schrappen. De stap is verrassend omdat "keuze" lang het favoriete wapen is geweest in het feministische woordenarsenaal. Het geeft het vage idee van ongedwongen "vrijheid" dat veel mensen aanspreekt. Dat is het probleem. Het is te vrijblijvend. Alles moet een crisis veroorzaken in een wakker klimaat van groeiende gevoeligheid. Woke links schrapt "keuze" omdat het niet radicaal genoeg is voor de post-Dobbs tijd.
Lees ook: Abortusvoorstander onthult onbedoeld hoe klem de pro-abortus moraliteit zit
Niet radicaal genoeg voor sociale revolutie
Radicalen beweren dat "pro-keuze" te beleefd klinkt om het hele gesprek over abortus in te kaderen. In gewone gesprekken betekent "keuze" kiezen tussen twee gelijke alternatieven, zoals chocolade of vanille. Het insinueert dat vrouwen inconsequente beslissingen nemen zonder er goed over na te denken, waardoor de kwestie en vrouwen in het algemeen worden gebagatelliseerd. "Keuze" is ook te individualistisch. Lange tijd hebben feministen beweerd dat abortus een individuele keuze is "tussen de vrouw en haar dokter".
‘Niet progressief genoeg’
De nieuwe radicalen beweren nu dat "keuze" de bredere sociale en structurele context rond de beweging uitwist. Eén persoon maakt nog geen revolutie. Abortus kan niet gereduceerd worden tot iets persoonlijks. Het moet deel uitmaken van de grotere progressieve strijd die de hele samenleving aangaat, anders wordt het irrelevant. Inderdaad, "keuze" is niet progressief genoeg. Het houdt geen rekening met de rassen-, rechtvaardigheids- en genderkwesties die de strijd tegen abortus beïnvloeden. De huidige fase van de seksuele revolutie vereist een bredere benadering om te overleven.
Keuze bedekt een veelheid aan misleidingen
Een dwingende reden om het etiket "pro-keuze" te laten vallen is dat het niet overeenkomt met de huidige politieke realiteit. In plaats van de situatie te verduidelijken, dient het woord "keuze" om de benarde situatie van "arme vrouwen" te maskeren, te verdoezelen of te verdraaien. Het verspreidt een gevoel van zelfgenoegzaamheid over de toegang tot abortus dat tegen de abortuszaak werkt. "Keuze" insinueert dat elke vrouw een abortus kan krijgen waar en wanneer ze maar wil. Echter, pro-dood activisten merken terecht op dat de inspanningen van de pro-life beweging de toegang tot abortus ernstig hebben beperkt. Gelukkig zijn grote delen van de Verenigde Staten, en nu hele Staten, gezegend door het ontbreken van abortusfabrieken. Een blogpost van Planned Parenthood Action merkt dan ook op dat de term "keuze" niet de "geleefde werkelijkheid van mensen" weergeeft die te maken hebben met barrières die, uiteraard, "vaak worden verergerd door racistisch en classistisch beleid".
Keuze is politiek-correcte façade
Andere activisten klagen dat de term "pro-keuze" dient als dekmantel voor degenen die niet openlijk willen zeggen dat ze pro-abortus zijn. Door zich achter de uitdrukking te verschuilen, insinueert de "pro-choice" persoon dat, hoewel het soms nodig is, abortus eigenlijk niets goeds is. Het creëert een klimaat van schaamte en stilte dat degenen die een abortus hebben ondergaan stigmatiseert. Harry Cheadle van The New Republic hekelt het vermogen van cynische bedrijfsleiders en rijke liberalen om woorden als "keuze" te gebruiken om de indruk te wekken dat ze voldoende woke zijn. "Het is een uitvlucht, een zielig zoethoudertje voor links van bedrijven en andere machtige instellingen," beweert hij. Zij "gaan ervan uit dat het inroepen van progressieve woorden en zinnen alle onrechtvaardigheid en ellende die zij veroorzaken goedmaakt." Volgens dit Marxistische klassenstrijdverhaal gebruiken deze liberale zakelijke elites de revolutie tegen zichzelf. Ze eigenen zich op bedreven en cynische wijze woorden als "keuze" toe om de managementklasse te bevoordelen. In dit geval is het beter om "keuze" te elimineren, omdat het onherstelbaar gecompromitteerd is.
Zijn ware gezicht tonen
Het schrappen van het woord "keuze" markeert een nieuwe fase in de strijd voor het ongeboren kind. De pro-abortus kant heeft lang geprobeerd zijn snode boodschap opnieuw te verpakken om meer mainstream, aangenaam en normaal te lijken. Het gebruik van het woord "keuze" maakte het debat tot een kwestie van vrijheid voor vrouwen en niet van het doden van onschuldig leven. Maar in plaats van radicale activisten te mobiliseren, creëerde de term een klasse van zachte voorstanders die abortus slechts als een optie zagen, niet als een kritische zaak. Daarom moet het woord worden afgedankt omdat het niet langer tot doel heeft de seksuele revolutie te bevorderen.
“Abortus is geen vies woord!”
De pro-abortus beweging stelt nu een harde vervangende term voor: pro-abortus. Geen maskering meer. Niet meer aardig doen tegen Dobbs. Ze wil haar gematigden "eruit halen" en hen dwingen de brutale realiteit onder ogen te zien door hen onverbloemd het verboden a-woord te laten zeggen. Dus, de Planned Parenthood Action blog beveelt "pro-abortus, pro-abortus rechten, pro-abortus toegang, of pro-abortus gelijkheid-abortus is geen vies woord". Het opgeven van keuze suggereert dat het debat nooit over keuze ging. De dictatoriale aard van links dringt zijn agenda aan iedereen op. Zij duldt geen tegenstand. Het eist naleving en toont nu zijn harde gezicht. Na het Dobbs-besluit is het opleggen van abortus aan de natie tegen elke prijs versneld. Het wordt duidelijk dat de Amerikanen geen keuze hebben.
Dit artikel verscheen eerder op TFP.org
Laatst bijgewerkt: 28 november 2023 07:10