De zalige Clemens von Galen, bijgenaamd "de Leeuw van Münster". Zijn blik straalt de serieusheid uit waarmee hij streed tegen het kwaad.
De zalige Clemens von Galen kwam in verzet tegen nazistische euthanasie
Het is makkelijk om mee te gaan met het kwaad. Vooral als dat gepresenteerd wordt als ‘daad van barmhartigheid’. Alleen door principieel en moedig te zijn, kunnen we weerstand bieden. Dat laat het leven van de zalige Clemens von Galen zien. De Kerk viert op 22 maart zijn feestdag.
Clemens von Galen
Clemens August graaf von Galen, zoals zijn volledige naam luidde, werd in 1878 geboren in het katholieke deel van het Duitse groothertogdom Oldenburg. Hij was de elfde van dertien kinderen, één van de vele heiligen die opgroeiden in een groot gezin. De familie was van adel en had een lange geschiedenis van dienst aan staat en Kerk. Na zijn jezuïetenopleiding schreef hij zich in bij de theologieopleiding van de Katholieke Universiteit van Freiburg. In 1904 werd hij tot priester gewijd.
Protest tegen verwijdering van crucifixen uit scholen
Lange tijd werkte Von Galen als pastoor in Berlijn. De priester sprak zich ferm uit tegen het communisme dat na de Eerste Wereldoorlog een reële dreiging was in Duitsland. Von Galen ageerde tegen de linkse tendensen binnen de katholieke Zentrumpartei. Kort voor Adolf Hitlers machtsgreep werd hij benoemd tot bisschop van Münster. Van meet af aan stelde hij zich kritisch op ten opzichte van de naziheersers. Toen de nazi’s crucifixen uit de scholen verwijderden, tekende hij protest aan.
Euthanasieprogramma
Het nazisme had evenmin als het liberalisme van onze tijd een boodschap aan Gods geboden. “Gij zult niet doden” werd door Hitler en de zijnen met minachting terzijde geschoven als ‘week’ christendom dat de ‘viriele Germaanse volksaard’ ondermijnt. De nazi’s meenden namelijk dat gehandicapten de ‘raciale gezondheid’ van de natie bedreigden. Zij vergeleken de gehandicapten met ziektekiemen die een lichaam verzwakken. Daarom tuigden de nazi’s een programma van gedwongen euthanasie op: Aktion T4.
"Gij zult niet doden!"
Monseigneur Van Galen zag ook in zijn eigen bisdom hoe gehandicapten verdwenen. Het was bekend wat er met deze arme mensen gebeurde. Toch zwegen talloze Duitsers. Dat kon Von Galen echter niet verenigen met zijn geweten. Hij hield op 3 augustus 1941 een ware donderpreek tegen de euthanasie van de “onproductieven”: “Wee de mensen, wee ons Duitse volk, als het heilige gebod van God: "Gij zult niet doden!", dat de Heer onder donder en bliksem op de berg Sinaï heeft afgekondigd, dat God onze Schepper vanaf het begin in het geweten van de mensen heeft geschreven, niet slechts overtreden, maar wanneer die overtreding zelfs geduld en ongestraft uitgeoefend wordt!”
"Onveranderlijke wet"
De bisschop van Münster hield zijn kudde voor dat Gods gebod tegen moord “vanaf het begin in de harten der mensen geschreven” is en als “onveranderlijke wet” en “absoluut bindende norm” geldt. De toehoorders van de preek begrepen dat Von Galen hiermee appelleerde aan een hogere, goddelijke wet, die door de menselijke wetten van de nazi’s niet opgeheven kan worden. De menselijke wetten moeten in overeenstemming gebracht worden met Gods geboden.
Lees ook: Satanisten slaan toe: "Dank God voor abortus"
Nazi's vervolgden hem
Von Galen wist dat hij een loodzware steen in de Duitse vijver wierp. Maar we moeten de “geboden Gods tot richtsnoer van ons leven maken en ernst maken met de uitspraak: ‘Liever sterven dan zondigen,’’ zo preekt de bisschop. De herder wist wat de consequenties waren van zijn verzet. Gedurende de hele Tweede Wereldoorlog werd hij vervolgd, waarbij een strikt huisarrest door de Gestapo nog één van de lichtere straffen was. De prominente nazi’s Martin Bormann en Alfred Rosenberg, die net als Adolf Hitler een virulente haat koesteren jegens de katholieke Kerk, wilden hem publiekelijk laten ophangen op de markt van Münster.
Neefje van paus Benedictus XVI werd ook geëuthanaseerd
De preek van bisschop Von Galen zond schokgolven door heel Duitsland. Het noodzaakte de nazi’s tot het stopzetten van het T4-euthanasieprogramma. Tegen die tijd was al één derde van de psychiatrische patiënten vermoord. Onder hen was een neefje van Joseph Ratzinger, de latere paus Benedictus XVI, die tijdens zijn pontificaat euthanasie altijd ferm veroordeeld heeft. Onder deze paus werd Clemens von Galen op 9 oktober 2005 zalig verklaard. Daarbij wees de Kerk zijn sterfdag, 22 maart, aan als gedenkdag.
Roofbouw op zijn lichaam
De vervolgingen tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben roofbouw gepleegd op de zalige Clemens. In 1946 reisde hij naar Rome, waar paus Pius XII hem tot kardinaal creëerde. Nog geen week na zijn terugkomst stierf hij aan de gevolgen van een blindedarmontsteking, op de leeftijd van 68 jaar.
Chris Rutenfrans
De zalige Clemens von Galen is niet vergeten. Tijdens de coronatijd werd hij door publicist Chris Rutenfrans geciteerd in het tijdschrift De Waagschaal. Rutenfrans waarschuwde voor het ‘euthanasianisme’: het opdringen van geassisteerde zelfmoord door artsen en verpleegkundigen, onder aanmoediging van linkse partijen als D66 en GroenLinks-PvdA. De publicist mistte de “strijdbaarheid” van Von Galen bij de huidige kerken.
Lees ook: De "barmhartige" moordenaar: euthanasie ontspoort in Canada
Joodse criminologe trok lijn van Holocaust naar euthanasie
Rutenfrans is een leerling van Andreas Burnier, pseudoniem van prof. C.I. Dessaur. Deze criminologe sprak zich in 1985 fel uit tegen euthanasie. Tot verrassing van velen, want zij was een areligieuze lesbienne en feministe. Burnier zag de opkomst van euthanasie als een terugkeer naar het nazisme waar zij als Joods kind voor ondergedoken had. In Mag de dokter doden? Argumenten en documenten tegen het euthanasiasme (1986) trok ze een lijn van de nazistische Aktion T4 naar het hedendaagse euthanasiasme. Het is het waard om haar onderbouwing volledig te citeren:
"Thanatische ambities"
“De motivering voor de thanatische ambities wordt echter niet meer gegeven in de obsolete en besmette termen van nationaal-socialisme, maar in die van nu acceptabel materialistisch hedonisme en/of heilbrengend socialisme. Het doel en de zin van het korte aardse leven zijn in die ideologieën: maximaal materieel welbevinden, hetzij van het collectief, hetzij van het individu. Zorgen, gebreken en lijden, hetzij voor het collectief, hetzij voor het individu, moeten tot iedere prijs worden vermeden. Aldus wordt het prenataal uitroeien van mensen die in een niet “optimaal” lichaam of optimale sociale omstandigheden zullen worden geboren, respectievelijk het plegen van zelfmoord op ernstig zieken en bejaarden die geen materiaal produktief lid van de samenleving meer kunnen zijn dan wel ondraaglijke pijn lijden, gelegitimeerd.”
Nazimentaliteit steek weer de kop op
Ook op het vlak van abortus zien we de nazi-mentaliteit weer de kop opsteken. Pijnlijke echo's van de fascistische tirades tegen de 'onproductieve' waren hoorbaar in het debat over de NIPT-test, die bij ongeboren kinderen het syndroom van Down opspoort, zodat ze 'tijdig' vermoord kunnen worden. NRC, de krant van 'weldenkend Nederland', drukte in 2017 een lezersbrief af die ervoor pleitte om ouders zelf te laten opdraaien voor de kosten van een geboren Downkind.
Lees ook: 'Laat ouders van onrendabele Down-kinderen zelf de kosten dragen'
Laatst bijgewerkt: 25 maart 2025 20:41