Waarom een ‘abortusbuddy’ niet helpt. Een waakster wel

Waakster Dingena de Ruiter (27), met op de achtergrond Dirkje Slingerland (bron: Studio SGP, YouTube).

Waarom een ‘abortusbuddy’ niet helpt. Een waakster wel

Ongewenst zwangere vrouwen hebben hulp nodig. Daar is iedereen het over eens. In het Nederlands Dagblad (ND) komen twee vrouwen aan bod die beweren dit te verlenen: een waakster en een zogenaamde ‘abortusbuddy’.

Een waakster in hart en nieren

Dingena de Ruiter is sinds twee jaar waakster. Ze was daarvoor al enige tijd betrokken bij de Mars voor het Leven. Het afschaffen van de vijf dagen bedenktermijn was voor haar de directe aanleiding om te gaan waken: “Is het niet bijzonder dat je voor het kopen van een laptop een bedenktijd hebt – namelijk dertig dagen – maar bij een mensenleven zomaar mag zeggen: ‘Ik voel me nu niet goed, laat ik het maar gelijk weghalen’?” aldus De Ruiter. Meestal waakt ze alleen. Dit heeft ermee te maken dat ze dan niet gebonden is aan allerlei beperkingen.

Agressie

De 27-jarige waakster doet haar werk niet voor de waardering maar voor het ongeboren kind en zijn of haar moeder. Soms wordt ze bemoedigd door andere pro-lifers, maar op “andere momenten schelden omstanders je uit”. Andere keren zijn het niet alleen omstanders die intimideren, maar de politie zelf. Een groep agenten dreigden haar naar een plek te brengen “waar het niet zo lekker was”, vertelt de waakster aan het ND. Mede-waakster Dirkje Slingerland is al twee keer ten onrechte opgepakt. De politie moest in alle gevallen achteraf bekennen dat hun handelingen onrechtmatig waren.

Lees ook: Vrouw doodt haar pasgeboren baby: ‘bedreiging voor mijn carrière’

Waken redt levens

Inmiddels kan de waakster al van verre zien welke vrouwen naar binnen gaan voor een abortus. “Door een gebogen houding of een verdrietig gezicht”, zijn ze onder andere te herkennen, aldus De Ruiter. Het komt volgens de waakster “regelmatig” voor dat vrouwen tot inkeer komen en hun kindje besluiten te houden. Deze moeders krijgen dan begeleiding aangeboden, soms in de vorm van een “mama-maatje”. Deze helpt hen op alle mogelijke manieren om de zwangerschap uit te dragen, maar ook daarna.

Nazorg

Het pro-life werk van De Ruiter bestaat echter niet alleen uit bidden, flyers uitdelen en andere vormen van hulp bieden aan moeders die een abortus overwegen. Ook voor vrouwen die zojuist of eerder een abortus hebben gepleegd, biedt de waakster die is aangesloten bij KiesLeven nazorg. Dat dit hard nodig is, weet de waakster uit ervaring. “Vrouwen van rond de vijftig [lopen] in tranen naar je toe met de boodschap dat ze hadden gewenst dat we er vroeger ook al stonden”, vertelt ze aan het ND.

Waken bij abortuscentra is een recht en moet dat blijven!

Abortusbuddy ‘beschermt’ vrouwen tegen wakers

Ishara Merhai, eveneens 27, is ‘abortusbuddy’. Dit is een abortusvoorstander die een vrouw die haar kind wil laten ombrengen afschermt van stemmen en beelden die haar tot inkeer kunnen brengen. Zelf beschouwt ze zich als een “emotional support human”, een ‘emotioneel ondersteuningspersoon’ dus. Aan het ND vertelt ze “een groot voorvechter voor vrouwenrechten” te zijn. Via de stichting Samen naar de Kliniek kwam ze in aanraking met het abortusbuddy-project.

Ongeboren kind is geen “volledig functionerend mens”

Merhai vertelt in het ND dat ze biologe is. Zij ziet het ongeboren kind “niet als een volledig functionerend mens”. In de eerste tien weken is het volgens haar zelfs niet meer dan “slechts een klontje cellen”. Als biologe zou ze moeten weten dat ook zijzelf op een bepaalde manier net zo’n “klontje cellen” is. Zoals altijd moeten abortusvoorstanders een radicaal en ongefundeerd onderscheid maken tussen geboren- en ongeboren mensen. Er zijn namelijk ook genoeg geboren mensen die niet ‘volledig functioneren’. Geeft dat iemand het recht om hun leven te beëindigen?

Lees ook: De ‘abortusbuddy’ verraadt de effectiviteit van pro-life waken

Zelfs financiële nood breekt wetten

Wanneer het hartje begint te kloppen “wordt het een ethische kwestie”, aldus de zelfverklaarde biologe. Een late abortus is volgens haar problematischer dan een vroege. Toch blijven er volgens Merhai nog steeds omstandigheden waarbij abortus in een laat stadium “wenselijk kan zijn”. Zo noemt ze zelfs “financiën” als een van de “geoorloofde redenen” om een volgroeid ongeboren kind te laten doden. Merk ook hier weer het kunstmatige onderscheid op tussen een geboren- en ongeboren kind. Zouden financiën ooit een rechtvaardiging zijn voor een moeder om haar zesjarige kind te doden?

Waakster helpt, ‘buddy’ niet

In het artikel van het Nederlands Dagblad worden de waakster en de abortusbuddy met elkaar gecontrasteerd. De interviews worden gepresenteerd als “twee perspectieven”. ‘Beiden helpen deze vrouwen op hun eigen manier’, is de toonzetting. Dit terwijl er in werkelijkheid absoluut geen sprake is van morele equivalentie. Het contrast tussen goed en kwaad kan haast niet groter zijn. De ene moedigt een vrouw aan het leven van haar kindje te sparen, de ander juist om hem of haar te laten doden. De ene spreekt het geplaagde geweten aan, de ander probeert het juist dicht te schroeien.

Laatst bijgewerkt: 10 juli 2024 15:10

Doneer