De ‘abortusbuddy’ verraadt de effectiviteit van pro-life waken
Lang niet iedereen die naar een abortuscentrum gaat is volledig overtuigd. Dat is ook de reden dat onze pro-life wakers dag in, dag uit waken bij abortoria in heel Nederland. Tot grote woede van abortusactivisten redden ze talloze kinderlevens en behoeden ze hun moeders voor grove zonde. Het nieuwste wapen in de strijd tegen het ongeboren kind is de zogenaamde ‘abortusbuddy’ als ultieme poging om zwangere vrouwen de laatste kans op inkeer te ontnemen.
‘Samen naar de kliniek’
Alle gesubsidieerde inspanningen van de abortuslobby ten spijt, worden nog steeds veel ongewenst zwangere vrouwen die abortus overwegen getergd door hun geweten. Als ze dan bij het abortorium door pro-life wakers liefdevol geconfronteerd worden met de waarheid die ze wanhopig probeerden te onderdrukken, komen ze soms tot inkeer. Dit is een doorn in het oog van abortusvoorstanders. De inmiddels opgedoekte feministische organisatie ‘De Bovengrondse’ riep de stichting ‘Samen naar de kliniek’ op. Hier kunnen zwangere vrouwen – gesteund door het Humanistisch Verbond – een ‘buddy’ ontmoeten die met hen meegaat naar het desbetreffende molochinstituut voor de abortusafspraak.
Laster van de abortuslobby
De opgegeven reden voor de noodzaak van de abortusbuddy’s is de ‘intimidatie’ en ‘agressie’ van pro-life wakers. Nog nooit is daar enig bewijs voor aangeleverd. Sterker nog, onlangs werd een dergelijke aantijging nog door de rechter verworpen. Toch blijft de abortuslobby deze drogreden ad nauseam aanleveren, met de onvoorwaardelijke steun van de media. De motivatie achter deze leugens – vaak vanuit het abortorium zelf – is niet lastig te verklaren. Naast het antichristelijke motief speelt ook geld een grote rol. Aangezien abortuscentra ruimschoots gesubsidieerd worden, lopen zij geld mis als vrouwen tot inkeer komen.
Aangesproken in hun geweten
Wanneer zwangere moeders besluiten om tot abortus over te gaan, kan dat alleen maar door de gruwelijke realiteit van abortus te verdringen. Hier worden ze bij geholpen door het gekaapte, leugenachtige taalveld van de abortuslobbyisten. Zij verzekeren de zwangere vrouw dat zij naar een 'abortuskliniek’ gaat voor een ‘medische ingreep’ die ‘niemand anders aangaat.’ Het kindje in haar baarmoeder – zo verzekeren ze – is slechts een ‘vormloos klompje cellen’. Met deze waanbeelden wordt genadeloos afgerekend als de moeder in kwestie durft te luisteren of kijken naar het getuigenis van de pro-life wakers. Zij waarschuwen haar voor de grove zonde die ze dreigt te begaan: het doden van haar bloedeigen kindje.
Het gesprek vermijden
Daarom vermijden de abortusbuddy’s ook ieder contact met de wakers. Ze zijn als de dood dat de moeder tot inkeer komt en ervoor kiest het leven van haar kindje te sparen. “Op het moment dat we demonstranten tegenkomen, gaan we het gesprek niet eens aan. Daar zijn we niet voor. We zijn er echt voor degene die naar de kliniek gaat. Die begeleiden we en daar ligt onze focus op.” Aldus ene Emma, een abortusactiviste en -buddy. Het uit de weg gaan van het gesprek doe je alleen als je bang bent om te verliezen. En die angst is terecht. Ze weten maar al te goed dat hun eufemistische leugens geen schijn van kans maken in het gesprek met de wakers.
Lees ook: Hoger beroep tegen inperking demonstratierecht bij Bloemenhove
Andere technieken
Maar het buddy-systeem is niet de enige poging van de abortuslobby om het contact tussen moeder en waker te vermijden. Verschillende gemeentes dwingen pro-life wakers door middel van ‘bufferzones’ om op een bepaalde afstand van het betreffende molochinstituut te waken. Hierdoor kunnen de bidders makkelijker omzeild worden. Een nog ingrijpendere verandering is dat de abortuspil sinds kort door de huisarts verstrekt kan worden. Hierdoor is het bezoek aan het abortorium – en de wakers – niet meer noodzakelijk voor een abortus.
Verloskundige én abortusbuddy
Een van de meer prominente gezichten van deze abortushandlangers is ene Suzanne (30). Zij is naast fervent abortusvoorstander en voorvechtster voor ‘vrouwenrechten’ – met uitzondering van ongeboren vrouwen – ook verloskundige. Daarom is, hoe verblind ze ook is door haar duivelse ideologie, onwetendheid omtrent de gruwelijke realiteit van abortus voor haar geen excuus. In tegendeel, zij weet als geen ander dat abortus de moord is van een onschuldige baby. Die realiteit waar de wakers van getuigen wil zij voor de moeders verbergen. “Het is onze taak om de bezoeker af te schermen voor deze mensen en discussies af te kappen. We lopen daarom in een rap tempo naar de kliniek, zodat de zwangere zo min mogelijk hinder ervaart.”
Lees ook: Abortuspil bedreigt verdienmodel abortuscentra: Kuipers belooft extra subsidie
“Ik word er iedere keer weer boos van als ze er staan”
Het is dan ook niet verbazend dat Suzanne een bloedhekel heeft aan onze wakers. “Die boosheid heeft ook wel een positief effect, want het roept een soort mama bear gevoel op. Dan denk ik: Kom, ik ga je naar binnen helpen, ik zal je beschermen en niemand doet je wat.” Deze troostende ‘mamabeer’(!) gevoelens gelden helaas niet voor het kind dat daarbinnen allerminst beschermd wordt tegen de moorddadige praktijken die zij aanprijst. Waar komt deze boosheid vandaan? Als verloskundige wordt zij ook betaald om levende baby’s ter wereld te helpen. Het antwoord kan dus niet gevonden worden in een bedreigd verdienmodel of een andere vorm van eigenbelang.
Waken redt levens
Wat het bestaan van abortusbuddy’s in ieder geval aantoont is de effectiviteit van het pro-life waken. Ze willen koste wat het kost voorkomen dat moeders in aanraking komen met de wakers. Als dit gebeurt worden kinderlevens gered, en hun moeders veel leed bespaard. Zelfs abortusbuddy’s geven dit toe. “Een abortus is zo’n eenzaam verdriet.” Als abortus ‘slechts’ het verwijderen zou zijn van ongewenste cellen – en dus in wezen niet anders is dan het trekken van een kies – waar komt dan het verdriet vandaan? Dit rouwproces na een abortus heeft als oorzaak dat de voorheen-zwangere vrouw moeder is geworden van een dood kind. En hoe ‘hard’ zij zijn of haar dood ook gewild heeft, ze ontsnapt niet aan de roep van het onschuldige bloed dat ook aan haar handen kleeft. Maar zelfs voor zo’n gruwelijke zonde is vergeving mogelijk. God Zelf weet immers maar al te goed hoeveel pijn de dood van een geliefd Kind doet.
Laatst bijgewerkt: 17 maart 2023 12:48