Een jonge vrouw blijkt na een gruwelijke verkrachting zwanger. Wat nu? – Deze afbeelding is niet van de vrouw in kwestie, maar dient ter illustratie.
Getuigenis: “Hoe kun je ooit van het kind van je verkrachter houden?”
Het is een nachtmerriescenario: je wordt verkracht en blijkt tot overmaat van ramp ook nog eens zwanger. Wat doe je dan? Een recente aflevering van De verandering (EO) verhaalt over een moeder die zich in deze moeilijke situatie bevond.
“Ik voelde me lelijk en vies”
Al in haar vroege jeugd begonnen de problemen voor de vrouw. Haar moeder was erg hard en streng. Ze had wel een goede band met haar vader, maar naarmate ze ouder werd, vergreep hij zich aan haar. Ook in het zwembad was ze niet veilig voor de badmeester. Later in haar volwassen leven bleef ze slachtoffer van seksueel misbruik door allerlei mannen, onder andere haar werkgever.
Hoop in Christus
Dit systematische misbruik raakt haar zo, dat ze niet meer weet hoe ze verder moet met haar leven. Na een lange worsteling en zoektocht wordt ze naar verloop van tijd christen. Ze ervaart Gods liefde en troost. Ze verhuist, zoekt ander werk en begint een nieuw leven om dit donkere hoofdstuk van haar leven af te sluiten. Dankzij haar hechte kerkgemeenschap is ze niet meer alleen.
Lees ook: 7 redenen waarom verkrachting geen legitieme uitzondering is voor abortus
Het noodlot slaat toe
Helaas overkomt haar daarna iets vreselijks: Op een avond wordt ze door drie wildvreemde mannen op straat verkracht. “Toen stortte mijn wereld in”, aldus de vrouw. Nadat ze door mensen uit haar kerk getroost is, verschijnt de volgende dag een tekst op haar muur: “God maakt alles nieuw”. Niet veel later ontdekt ze inderdaad zwanger te zijn geraakt van een van haar verkrachters.
‘Hij of zij is welkom’
Veel mensen uit haar omgeving drongen erop aan om abortus te laten plegen: “Hoe kun je ooit van het kind van je verkrachter houden?” Maar vanwege haar geloof in de God die leven schenkt, besloot ze daar niet naar te luisteren maar het kind met liefde te verwelkomen. Toen het moment van de geboorte aanbrak was ze dolblij om haar dochter te zien. Ze heeft geen moment weerstand gevoeld jegens haar.
Vergeving en dankbaarheid
Na de geboorte van haar dochter besluit ze om haar misbruikers te vergeven: “Als je niet vergeeft, blijf je vastzitten aan de daders”, zegt ze. Ook haar eigen vader vraagt haar onder tranen om vergeving voor wat hij haar heeft aangedaan. Een van mensen die in de EO-aflevering aan het woord komt blijkt haar inmiddels volwassen dochter te zijn die door die verkrachting verwekt is. Ze bedankt haar moeder “dat je voor m’n leven hebt gekozen”.
Abortus is geen oplossing
De wens om na verkrachting een zwangerschap ongedaan te maken is op het eerste gezicht goed voor te stellen. Het probleem is dat dat niet kan: abortus maakt een zwangerschap niet ongedaan, het doodt een kind. De verkrachte vrouw ís na de schanddaad al moeder. Het enige wat abortus daaraan verandert is dat het slachtoffer nu moeder is van een gedood kind in plaats van een levend kind. Na de pijn, het verdriet en de schaamte van haar verkrachting, komt dan ook nog de rouw en schuldgevoelens voor haar kind aan wiens dood ze zelf medeplichtig zou zijn.
Zelfs niet bij verkrachting
In het hedendaagse abortusdebat staan de situatie en de ‘rechten’ van de vrouw centraal. Een scenario als deze is daar een goed voorbeeld van, terwijl degene die het meest getroffen wordt door abortus het ongeboren kind zelf is. Hij of zij heeft geen enkele inspraak in hoe zijn of haar verwekking plaatsvindt. Hoe erg de zonde van zijn of haar vader ook is, het onschuldige kindje ervoor laten boeten is nooit te rechtvaardigen. Wie er toch voor pleit om een doodstraf uit te voeren na zo’n verkrachting, waarom moet de onschuldige gestraft worden in plaats van de schuldige?
Laatst bijgewerkt: 13 februari 2025 19:33